tag:blogger.com,1999:blog-82897114080759460142024-03-13T23:55:42.414-07:00COK BİLEN ADAMfatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-61684544439236944552012-02-28T01:23:00.000-08:002012-02-28T01:23:14.086-08:00BU ADAM ADAMDIR gecmiş olsun<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-mmlhfX6JIRU/T0yayFMlkEI/AAAAAAAAAF4/-tHnA7kdTh8/s1600/13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="http://4.bp.blogspot.com/-mmlhfX6JIRU/T0yayFMlkEI/AAAAAAAAAF4/-tHnA7kdTh8/s320/13.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<div style="color: white;">1949 yılının Ağustos sonu ve Eylül ayının ortalarında bir günde (Nüfus kağıdındaki doğum tarihi 15 Nisan 1949) çok kalabalık bir ailenin son çocuğu olarak dünyaya geldi.<br />
<br />
İlk ve ortaokulu Fatsa’da, liseyi İstanbul’da Haydarpaşa Lisesinde yatılı okudu. <br />
<br />
Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo-Televizyon bölümünü bitirdi.<br />
<br />
1969 yılında bir yarışmada birinci olarak sinema hayatına başladı. Bir yıl yardımcı rollerde deneyim kazandıktan sonra hep başrollerde oynadı.<br />
<br />
182 tane sinema filmi ve 7 tane televizyon dizisinde rol aldı.<br />
<br />
Sinema dışındaki ilgi alanları sosyoloji, ekonomi ve siyasettir. <br />
<br />
Özel hobisi ise kurbağa (göden) koleksiyonu yapmaktır</div><br />
<br />
<table border="0" cellpadding="2" class="text" height="82" id="table2" style="width: 520px;"><tbody>
<tr><td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"><span style="color: white;"><strong style="font-weight: 400;">1968</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"> <a href="">Yedi Adım Sonra</a>, <a href="">Dertli Gönlüm</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1969</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Çılgınlar Cehennemi</a>, <a href="">Yaralı Kalp</a>, <a href="">Fato</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1970</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Ankara Ekspresi</a>, <a href="">Kara Gözlüm</a>, <a href="">Mechul Kadın</a>, <a href="">Dağların Kartalı</a>, <a href="">Dört Kabadayı</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1971</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Unutulan Kadın</a>, <a href="">Üç Arkadaş</a>, <a href="">Azrailin Beş Atlısı</a>, <a href="">Kara Gün</a>, <a href="">Kerem ile Aslı</a>, <a href="">Mualla</a>, <a href="">Aslanlar Kükreyince</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1972</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Asi Gençler</a>, <a href="">Dönüş</a>, <a href="">Leyla ile Mecnun</a>, <a href="">Utanç</a>, <a href="">Kanlı Para</a>, <a href="">Paprika Gaddarın Aşkı</a>, <a href="">Baskın</a>, <a href="">Vur</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1973</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Bitirim Kardeşler</a>, <a href="">Bitirimler Sosyetede</a>, <a href="">Ezo Gelin</a>, <a href="">Gazi Kadın</a>, <a href="">Kambur</a>, <a href="">Yaban</a>, <a href="">Anadolu Ekspresi,</a> <a href="">Hayat Bayram Olsa</a>, <a href="">Ölüme Koşanlar</a>, <a href="">Korkusuzlar</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1974</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Almanya'lı Yarim</a>, <a href="">Sahipsizler</a>, <a href="">Sensiz Yaşanmaz</a>, <a href="">Yazık Oldu Yarınlara</a>, <a href="">Askerin <br />
Dönüşü</a>, <a href="">Bir Yabancı</a>, <a href="">Ceza</a>, <a href="">Enayi</a>, <a href="">Uyanık Kardeşler</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1975</strong></span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Baldız</a>, <a href="">Köprü</a>, <a href="">Pisi Pisi</a>, <a href="">Yatak Hikayemiz</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1976</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Bodrum Hakimi</a>, <a href="">Deprem</a>, <a href="">Taksi Şöförü</a>, <a href="">Alev</a>, <a href="">Can Pazarı</a>, <a href="">Delicesine</a>, <a href="">Devlerin Aşkı</a>, <a href="">İki Kızgın Adam</a>, <a href=""> Silahlara Veda</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1977</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Dila Hanım</a>, <a href="">Selvi Boylum Al Yazmalım</a>, <a href="">Silah Arkadaşları</a>, <a href="">Tövbekar</a>, <a href="">Ana Ocağı</a>, <a href="">Fırtına</a>, <a href="">Kan</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"><strong style="font-weight: 400;">1978</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Evlidir Ne Yapsa Yeridir</a>, <a href="">Derviş Bey</a>, <a href="">Düzen</a>, <a href="">Hedef</a>, <a href="">Cevriyem</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1979</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Doktor</a>, <a href="">Fırat</a>, <a href="">Gazeteci</a>, <a href="">İstanbul 79</a>, <a href="">İsyan</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1981</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Ah Güzel İstanbul</a>, <a href="">Kırık Bir Aşk Hikayesi</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1982</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Tomruk</a>, <a href="">Yürek Yarası</a>, <a href="">Aşkların En Güzeli</a>, <a href="">Elveda Dostum</a>, <a href=""> Amansızlar</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1983</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Bedel</a>, <a href="">Kurban</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1984</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Yabancı</a>, <a href="">Balayı</a>, <a href="">Bir Yudum Sevgi</a>, <a href="">Güneş Doğarken,</a> <a href="">İmparator</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1985</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Seyyid</a>, <a href="">Yaz Bitti</a>, <a href="">Yılanların Öcü</a>, <a href="">Amansız Yol</a>, <a href="">Ateş Dağlı</a>, <a href="">Ölüm Yolu</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"><strong style="font-weight: 400;">1986</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Sen Türkülerini Söyle</a>, <a href="">Sevgi Çıkmazı</a>, <a href="">Suçumuz İnsan Olmak</a>, <a href="">Sultanoğlu</a>, <a href="">Umut Sokağı</a>, <a href="">Yarın Ağlayacağım</a>, <a href="">Dikenli Yol</a>, <a href="">Hayat Köprüsü</a>, <a href="">Güneşe Köprü</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1987</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Sende Yüreğinde Sevgiye Yer Aç,</a> <a href="">Yarınsız Adam</a>, <a href="">72. Koğuş</a>, <a href="">Menekşeler Mavidir</a>, <a href="">Yaralı Can</a>, <a href="">Küçüğüm</a>, <a href="">Katırcılar</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1988</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Emanet</a>, <a href="">Hüzün Çemberi</a>,<a href=""> Yedi Uyuyanlar</a>, <a href="">Bir Beyin Oğlu</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1989</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">MedCezir Manzaraları</a>, <a href="">Acılar Paylaşılmaz</a>, <a href="">Film Bitti</a>, <a href="">Karılar Koğuşu</a>, <a href="">Kavgamız</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1990</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Tatar Ramazan</a>, <a href="">Eskici ve Oğulları</a>, <a href="">Sayın Başkan</a>, <a href="">Darbe</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1991</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Umut Hep Vardı</a>, <a href="">Aldatacağım</a>, <a href="">Ah Gardaşım</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1992</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Tatar Ramazan Sürgünde</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">1995</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Aşk Ölümden Soğuktur</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">2000</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Komser Şekspir</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> <span style="color: white;"> <strong style="font-weight: 400;">2003</strong> </span></td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"><a href="">Gönderilmemiş Mektuplar</a></span></td> </tr>
<tr> <td bgcolor="#666666" class="picbrd" valign="top" width="30"> 2005</td> <td bgcolor="#C0C0C0" class="picbrd" valign="top" width="471"> <span style="color: black;"> <a href="">Sinema Bir Mucizedir</a></span></td></tr>
</tbody></table>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-67093930234515761612012-02-01T01:21:00.000-08:002012-02-01T01:21:24.971-08:00Türkiye Barış’ı arıyor..Çocuklar Adam Oldu! saygıyla özlemle aşkla anıyoruz<h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: x-large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"> </span></span><span style="font-family: Arial Tur; font-size: x-large;">7'den 77'e kalplerimizdesin Barış Manço...</span></h6><div class="fbInfoIcon fbDescriptionIcon"><span style="font-size: large;"> </span><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: small;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Tam 13 sene oldu.. 13 sene önce bugün 1:30'larda seni ebediyete yolcu ettik.. Hâlâ acın içimizde bir yerlerde, derin boşluğunu hissediyoruz.. Ne demiştin " Bir insanın adı ne zaman anılmıyorsa artık.. O zaman ölmüş demektir.. " diye.. Biz seni hiç unutmayacağımıza göre sen de hiç bir zaman ölmeyeceksin.. Fiziki olarak dünyadan göçmenin 13. yılında, senin özleminle yaşıyoruz.. Bizlere fazlasıyla, bir ömür yetecek kadar güzelliği bırakarak veda ettin.. Sonsuzlukta dualarımız seninle.. Kabrin nur.. Mekanın cennet olsun.. Unutulmadın.. Unutulmayacaksın...</span></span></h6></div><div class="fbInfoIcon fbDescriptionIcon"><span style="font-size: large;"> Uzun Saçlı Dev Adam...</span></div><div class="fbInfoIcon fbDescriptionIcon"><span style="font-size: large;"> </span></div><span style="font-size: large;">'' Bir Gün Ölürsem, Öldüğüm Günü Değil, Doğduğum Günü Hatırlayın... " - Barış Manço-</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Asık yüzlü laubaliler arasında Güleryüzlü bir ciddiydi...</span><br />
<h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"> Çocukluğumuzun Uzun saçlı Kahramanı..</span></span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Sonsuza dek yaşayacak hiçbir zaman öldüğüne inanmıyorum.....</span></span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><br />
</span></span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Bu kadar Kısa bir ömre Bu kadar güzel şeyler sığdaribilen dünyada kaç insan vardır.?</span></span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}">Baris Manconun okadar gücü daha varki , Beni tam 11 yil Sorna Adam etdi ! O gücün kalmasini istiyorum . Onun icin Herkez günde en az 1 Baris Manco sarki paylassin !!! Seni cok seviyoruz Baris abi</span></span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"> </span>Anma etkinlikleri çerçevesinde, 4 Şubatta Marmara Forum AVM'de Barış Manço'yu Anma Konseri,</span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"> 5 Şubatta vapur gezisi,</span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"> 6-20 Şubat arasında Palladium AVM'de Barış Manço sergisi,</span></h6><h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":1}"><span style="font-size: large;"> 10 Şubat'ta Sefaköy Kültür Merkezi'nde fotoğraf sergisi düzenlenecek, Grup 84 konser verecek.</span></h6>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-12212635007664912872012-01-24T00:19:00.000-08:002012-01-24T00:19:45.312-08:00Uğur Mumcu Kim? Neden Öldürüldü? Uğur Mumcu Suikasti<h3><span style="color: red;">Uğur Mumcu Kim? Neden Öldürüldü? Uğur Mumcu Suikasti</span></h3><div style="color: #454545; margin-bottom: 10px;"> </div><h1><b><span style="color: red; font-size: large;">Uğur Mumcu Suikasti</span></b></h1><b>Aslen, Ankaralı olan Uğur Mumcu, 22 Ağustos 1942 yılında, babasının memuriyeti dolayısıyla Kırşehir'de, dört kardeşin üçüncüsü olarak doğdu. Annesi Nadire Hanım, babası, Tapu Kadastro memuru Hakkı Şinasi Bey'di. İlk ve orta okulları Ankara�da okuyan Mumcu çok aktif bir öğrenciydi. Bu hızlı yaşam Hukuk fakültesinde de devam etti. 1961 yılında baş1adığı Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni 1965 yılında tamamladı. Bir süre avukatlık yaptı; yabancı dil öğrenmek için İngiltere'ye gitti. 1969-1972 yılları arasında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde İdare Hukuku Profesörü Tahsin Bekir Balta'nın asistanı olarak çalıştı. Yazmaya, üniversite öğrenciliği yıllarında, Doğan Avcıoğlu'nun yönetimindeki Yön Dergisinde başlayan Uğur Mumcu, 12 Mart döneminde bir yazısında kullandığı "ordu uyanık olmalı" sözleriyle, "orduya hakaret etmek", "sosyal bir sınıfın öteki sosyal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak" suçunu işlediği iddasıyla gözaltına alındı. Uğur Mumcu bu davadan dolayı 7 yıl hapse mahkum edildi. Fakat yargıtayca karar bozuldu ve serbest bırakıldı. Bu olaydan sonra, Mumcu askerliğini, 1972-74 yılları arasında Ağrı'nın Patnos ilçesinde, resmi tanımıyla "sakıncalı piyade eri" olarak tamamladı. Patnos'ta, ağır koşullar altında askerliğini yaparken, zaten uzun zamandan beri var olan ülseri yüzünden mide kanaması geçirdi. İlk yazıları 1962'den itibaren Yön, Türk Solu, Devrim, Ant, KIM v.b. dergilerde yer alan Mumcu'nun, 1968-69-70 yıllarında Akşam, Milliyet, Cumhuriyet gazetelerinde zaman zaman çeşitli konularda inceleme yazıları da yayımlandı. Köşe yazarlığına 1974 yılında haftalık Yeni Ortam dergisinde başladı. Daha sonra çalışmaya başladığı Anka Ajansında 1975 yılından itibaren Cumhuriyet'e de köşe yazıları yazdı. 1977 yılından sonra sadece Cumhuriyet için yazmaya başladı. gözlem başlıklı köşesinde 1991 yılının Kasım ayına kadar aralıksız olarak yazdı. 6 Kasım 1991'de İlhan Selçuk ve yaklaşık 80 Cumhuriyet çalışanı ile birlikte gazeteden ayrıldı. Bir süre işsiz kaldı. 1 Şubat - 3 Mayıs 1992 tarihleri arasında Milliyet Gazetesi'nde yazan Mumcu, Cumhuriyet Gazetesi'ndeki yönetim değişikliği üzerine 7 Mayıs 1992'de Cumhuriyet'e döndü. Gazetecilik hayatı başarılarla dolu olan Mumcu 24 Ocak 1993 yılında uğradığı bombalı saldırı sonucu öldü.<br />
</b><h1><b><span style="color: red; font-size: large;">Uğur Mumcu Suikasti</span></b></h1><b>Şemdinli Suç Üstüsü, Uğur Mumcu Suikasti Ve Ergenekon Şemdinli olayı kuş gribi, lig ve ve magazin haberleri arasında yavaş yavaş kaybolurken havaya ateş ettiği halde her nasılsa bir kişiyi öldürüp üç beş kişiyi de yaralayan astsubay daha ilk duruşmada serbest bırakılıverdi. Şemdinlinin Susurlukla aynı kaderi paylaşacağını düşünürken derin tarihe uzanan ve Uğur Mumcu suikastı hakkında ilk kez duyacağınız bilgiler içeren bir istihbaratçı mektubu daha aldık. Eminiz sizin de ilginizi çekecektir.<br />
<br />
Ben de size Şemdini ile örtüşen bazı <span style="color: red;">MİT</span> ve asker bağlantıları hakkında önemli bilgiler verecek ve Türkiyenin derin tarihinin her sayfasında izi bulunan Ergenekon örgütüne dikkatinizi çekeceğim.<br />
<br />
Şemdinli’de ortaya çıkan belirsizliklerin açığa çıkartılması adına söylenen sözleri duyunca, bir şeylerin doğru gitmeye başladığını görmenin sevincini yaşamaya başlamıştık. Hatta yapılan Susurluk benzetmelerine, <span style="color: red;">ERGENEKON</span> adlı canavarın kuyruğuna ikinci kez basılmasından dolayı sevinmiş ve ümitlenmiştik. <br />
<br />
Fakat olayın olduğu ilk günden itibaren kafaları karıştırmak, konu üzerindeki hassasiyeti azaltmak amacıyla, beklenen dezenformasyonlar servis edilmeye başlanmış, “lokal bir olay, üç beş başıbozuk devlet görevlisinin kafalarına göre hareketi” olarak, Şemdinli olayı lanse edilmeye çalışılmıştır.<br />
<br />
Şemdinli’deki suçüstünün, tam tamına Susurluk’takiyle aynı (benzer değil) olduğuna geniş açıdan bakılmayıp, en üst düzey sorumlu kişi ve kurumlarla ilgili tedbir alınmadığı taktirde, nasıl tekrar başa dönüleceği, hayatımızda hiçbir şeyin değişmeyeceği, hatta canavarın adının bağışıklık kazanmasından dolayı daha da azgınlaşacağı görülecektir.<br />
<br />
Devlet yapımız içinde, adeta çelikten bir örgü haline gelmiş, olayların sadece kendi istekleri doğrultusunda cereyan etmesini arzulayan <span style="color: red;">ERGENEKON</span> adlı oluşumu düşünmeden, faili meçhuller başta olmak üzere, olayların çözümünü beklemek mümkün değildir. Şemdinli suçüstüsü gibi, son 30 yılda meydana gelen olayları ve perde arkasını, <span style="color: red;">ERGENEKON</span> adlı yapıyı dışta tutarak çözüme kavuşturmayı düşünmek, hayalperestlikten öteye geçmez.<br />
<br />
Bundan dolayı, belge ve bilgiler ışığında olayları değerlendirerek, <span style="color: red;">ERGENEKON</span> adlı yapıyı gün yüzüne çıkartacak bir bakış açısı kazandırmanın mecburiyeti söz konusudur.<br />
<br />
Devletin her sahasını adeta ahtopot gibi kaplamış bu <span style="color: red;">ERGENEKON</span> adlı illegal oluşumu, yaptığı 2 eski suikastle daha iyi anlamamız, böylelikle, Şemdinli olayının çözümünde daha hızlı bir yol almamız mümkün olabilecektir.<br />
<br />
<span style="color: red;">Uğur Mumcu Suikastı</span><br />
<br />
Faili meçhul cinayetler, ülkemizdeki en büyük problem yumağı olarak karşımıza çıkmıştır. Bu cinayetlerin en önemlisi de, şüphesiz Uğur Mumcuya yapılan suikasttir.<br />
<br />
Uğur Mumcu, kamuoyunda saygınlığı olan, her türlü belge-bilgiye ulaşabilen veya ulaşması sağlanan bir insandı. Ancak burada rahmetli Mumcuya haksızlık yapmamak gereklidir.Mumcu, günümüzde bazı yazarların yaptığı gibi verileni olduğu gibi yazan değil, verileni araştırıp doğruları yazan bir gazeteciydi.<br />
<br />
Uğur Mumcu, öldürülmeden önce, “Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Rabıta, <span style="color: red;">PKK</span>’nın silah temin şekilleri-<span style="color: red;">PKK</span>’ya verilen destek” konularında yaptığı araştırmalarda, kamuoyunca “Derin Devlet”, bazı araştırmacılarca “<span style="color: red;">Ergenekon</span>” uluslar arası alanda “<span style="color: red;">Gladio</span>” şeklinde bilinen yapının Türkiye’deki yapısıyla ilgili önemli bilgilere ulaşmıştı. <br />
<br />
Ancak hayatını sona erdiren bilgi “<span style="color: red;">PKK’YA SİLAH TEMİN EDİLMESİ</span>” konusunda yaptığı araştırmalardı. Uğur Mumcu, Ergenekon yapısına bağlı olarak çalışan asker-mafya-siyasetçi ağının <span style="color: red;">PKK</span>’ya silah desteğini çözmüştü ve ulaşılan bu sonuç, birileri açısından ürkütücüydü.Yapılan çapraz kontrollerle, Uğur Mumcu’nun<span style="color: red;"> PKK</span> olayının arka planını tamamen çözdüğü fark edilince, <span style="color: red;">ERGENEKON</span> yapısı tarafından ölüm emri verilmiştir<br />
. <br />
Şemdinli’de ve diğer operasyonlarda olduğu gibi bu konuda da onaylanmış operasyon planı mevcuttur. Bazılarına bu garip gelebilir ancak hiyerarşik yapı, arzı ve onayı gerektirdiği için bu planlar hazırlanır, onaya sunulur ve arşivlenir. Devletin işleyişinde olduğu gibi, Ergenekon’un işleyişinde de arşivleme esastır.<br />
<br />
Uğur Mumcunun öldürülme operasyonu, Ergenekonun tetikçiliğini yapan Özel Kuvvetler Komutanlığı’nda görevli bir subay (bugün önemli bir kurumda resmi görevdedir) ve iki astsubaydan oluşan tim tarafından gerçekleştirilmiştir. Konuyla ilgili <span style="color: red;">MİT</span> tarafından hazırlanan dezenfermasyon bilgileri de önceden hazırlanarak, olayın hemen akabinde ilgili basın mensuplarına iletilmiştir.<br />
<br />
Ancak beklenmedik bir şekilde, <span style="color: red;">TBMM </span>tarafından konu ile ilgili araştırma komisyonu oluşturulmuş, her türlü kurumdan Uğur Mumcu’nun ölümüyle ilgili belge ve bilgilerin bu komisyona iletilmesi talep edilmiştir. <br />
<br />
Ergenekon’un buna tepkisi gecikmemiş, çifte kontrol yoluyla (hem komisyon içinden-hem de dışarıdan) intikal edebilecek bilgileri temin edecek kaynağın bulunması amacıyla, <span style="color: red;">MİT</span>’teki irtibatları <span style="color: red;">Miktad ALPAY</span> a görev olarak iletilmiştir. O dönemde <span style="color: red;">MİT</span> İstihbarat Başkanlığı’nda üst düzey yönetici konumuna getirilen <span style="color: red;">Miktad ALPAY</span> hakkında, Ergenekon’un elemanlarından daha fazla mezhepsel tercihlere öncelik verdiği konusunda ciddi iddialar bulunmakla birlikte, karşısına ciddi bir alternatif çıkamadığından, Ergenekonun <span style="color: red;">MİT</span> içersindeki en etkin şahsı olarak kalmıştır.<br />
<br />
Miktad Alpay, Ergenekon tarafından kendisine verilen, “Uğur Mumcu olayı ile ilgili bilgi ve belgelerin temini” amaçlı önemli görev için, iki genç aday belirlemişti.Bunlar, dönemin Çevre Bakanlığı Hukuk Müşaviri Akman Akyürek ve Cumhuriyet Gazetesi muhabiri Tuncay Özkandı. <span style="color: red;">MİT</span> içerisinde çok gizli şekilde yürütülen çalışmalarla bu iki gence görev teklif edilmiş, her ikisi de olumlu cevap vermiştir. Şahıslar ilk zamanlarda Uğur Mumcu olayının faillerini bulacaklarını düşünerek hareket etmişlerdir. Her ikisine ait görev belgesinin kopyası ilgili kurumlarda mevcuttur. <br />
<br />
(Hatta ilerleyen zamanlarda Fatih Altaylı ve Tuncay Özkan arasında kimin <span style="color: red;">MİT</span> kaynağı olduğu yönündeki bir tartışma neticesinde, Tuncay Özkan’ın <span style="color: red;">MİT</span> ten ricasıyla, Fatih Altaylı’nın kaynak olarak kullanıldığı şeklinde sahte bir belge hazırlanmıştır. Altaylı’nın <span style="color: red;">Abdullah Öcalan</span> ile yaptığı röportajdan sonra yapılan sorgusu dışında, <span style="color: red;">MİT</span> ile yüz yüze resmi ilişkisi olmamıştır)<br />
<br />
Kısa zamanda Akman Akyürek, komisyon raportörlüğüne getirilmiş, Tuncay Özkan ise Cumhuriyet Gazetesinin konuyla ilgili muhabiri olarak görev yapmaya başlamıştır. Akyürek ve Özkan, elde ettikleri bilgileri öncelikle Miktad Alpay’a getirmiş, burada süzgeçten geçirilen bilgiler komisyona veya gazetelere, özellikle de Cumhuriyet gazetesine gönderilmiş, hatta <span style="color: red;">MİT</span> tarafından oluşturulan sahte Uğur Mumcu suikast ekiplerinin yakalanması sağlanmış, medya organlarına bu yollarla yanlış yönlendirmeler yapılmıştır. Akyürek ve Özkan’ın dostluğu da bu çalışmalar sırasında başlamıştır. Ancak, her ikisi de <span style="color: red;">MİT</span>’in elemanlarına uyguladığı yöntem doğrultusunda birbirlerinin <span style="color: red;">MİT</span> ile irtibatlarını bilememiştir.<br />
<br />
Akyürek’in Susurluk başta olmak üzere, Uğur Mumcu Suikastı, Faili Meçhul Cinayetler, Hayali İhracat Komisyonları gibi birimlerde raportör olarak yer alması sağlanarak, komisyona intikal eden ve Ergenokon’u ortaya çıkartabilecek belgelerin Meclis komisyonuna intikali engellenmiş, bilgi sızdıranlar ise tespit edilerek <span style="color: red;">ÖKK </span>timi tarafından bir şekilde susturulmuştur.Bu işlerde kesinlikle itirafçı, eleman vb kullanılmamış, bütün görevler muvazzaf askerler tarafından yerine getirilmiştir. <br />
<br />
Elde edilen bilgilerden bir kısmı çarpıtılarak Tuncay Özkan tarafından yayınlanmıştır. Tuncay Özkan, özellikle Susurluk Sürecinde, <span style="color: red;">MİT</span> ve <span style="color: red;">JİTEM</span> üzerinde odaklanılmaması, odaklanılırsa da suikastın dezenformasyonlar kullanılarak ilgisiz kişilere ihale edilmesi görevini üstlen ve başarıyla da yerine getirmiştir.<br />
<br />
Akman Akyürek, diğer araştırmalarıyla birlikte, özellikle Susurluk Süreci’nde kendini ölüme götürecek önemli bilgilere ulaşmaya ve tablonun bütünü görmeye başlamış, Uğur Mumcu gibi “<span style="color: red;">PKK’YA SİLAH TEMİN EDİLMESİ</span>” konusunda aynı adrese Ergenekona ulaşmıştı. Güney Afrika’da, İngiltere’de ve Amerika’da yaptığı araştırmalarda da, Afrika’da toplu katliamlarda kullanılan silahları pazarlayanın da aynı silah tacirlerinin olduğunu, yani bu Ergenekon adlı yapının olduğunu belgeleriyle görmeye başlamıştı. Ancak ilaveten elde ettiği başka bilgilerde vardı.Bu kirli işlerin içinde ünlü bir futbol kulübünün yöneticileri, onlarla irtibatlı generaller vs. en önemlisi de kendi amiri Miktad Alpay, özetle adını koyamadığı <span style="color: red;">ERGENEKON</span> karşısına çıkmıştı.(Güney Afrika lideri Mandela nın, Atatürk ödülünü kabul etmemesinde, bu silah sevkiyatı sonucu öldürülen Afrikalılardan dolayı oluşan kızgınlığın rolü büyüktür)<br />
<br />
Bu bilgileri dosyalayan Akyürek, hayatının hatasını yaparak bunları Tuncay Özkan’a, dolaylı olarak da Miktad Alpay’a aktardı. Bu dosyanın Alpay üzerinden Ergenekona ulaşması ertesinde, ilk önce büyük bir panikleme dönemi yaşandı ve hemen radikal çözüm üretildi: Akman Akyürek öldürülmeliydi<br />
<br />
Bu suikastı, <span style="color: red;">MİT</span> teki Ergenekon uzantısı Miktad ALPAY yapmalıydı.Çünkü, <span style="color: red;">ERGENEKO</span>N un işleyişi içinde, kendisine bağlı kurum ve şahısların yaptıkları hatayı, o ilgili kurum ve şahsın kapatması gerekliliği kuralı geçerliydi. Yani herkesin kendi evinin önünü temizlemesi ilkesinden hareketle, Akyürekin ortadan kaldırılması işi için, <span style="color: red;">MİT</span>’teki bir ekip Miktad ALPAY tarafından görevlendirildi. <br />
<br />
İlk aşamada, Akman Akyürek in içinde çalıştığı ve iktidar ile meclise rahatlıkla ulaşmasını sağlayan komisyonlardan atılmasının yolunu açmak amacıyla, Akyürekin MİT elemanı olduğu, bizzat Miktad Alpay tarafından sızdırıldı.Bu durum karşısında Akyürek ne yapacağını bilemiyordu. <br />
<br />
MİT’in Engin Söylemezoğlu başkanlığındaki Ankara ünitesinden oluşturulan ekip, Akman Akyüreki 24 saat yakın takibe aldı.Sonuçta, uygun bir zamanda, arabasına, “aracı kontrol dışına çıkartan sistem” yerleştirildi. Bu cihazın çalışıp çalışmadığının kontrolü yapıldı.Aynı gün olumlu cevap alınınca, suikaste onay verildi .Ankara’da şehir merkezinde bir çok kez suikast teşebbüsü oldu.Ancak Akyürekin aracını, dikkatli ve yavaş kullanması nedeniyle kaza yaptırılamadı. Bu durum karşısında, cihazın çalışıp çalışmadığı dahi tartışıldı.<br />
<br />
Akman Akyürek, elindeki dosyalarının biran önce yayınlanmasını istemesi üzerine, Miktad Alpay’ın Tuncay Özkan’a verdiği talimatla, Akman Ayürek İstanbul’a davet edildi. Bu davetin hedefi, uzun yolda aracına konulan cihaz yardımıyla Akyüreke suikast yapmaktı.<br />
<br />
Akman Akyürekin elindeki dosyanın konu başlığı ise neden öldürüldüğünü apaçık bize gösteriyordu:<br />
<br />
<span style="color: red;">PKK’ya ERGENEKON ve askerler tarafından temin edilen silahlar</span><br />
<br />
Akyürek, Özkanın daveti üzerine Ankaradan ayrıldı. Arkasında iki takip otosu bulunmaktaydı. Adapazarı’nda yüksek hıza ulaşılan bir noktada araç yoldan çıkartılmak istendi, ancak hafif kaymayla birlikte başarılı olunamamıştı. Bir çok kez yapılan denemeyle birlikte, nihayet İstanbul-Maslak’ta başarılı olundu ve Akman Akyürek’in bir kamyonun arkasından çarpması sağlandı. 1. takip ekibi, hemen cihazı yerinden çıkartıp, Akyürekin çantasını kontrol etmek istedi. Cihaz çıkartıldı ancak belgelere ulaşılamadı. Diğer araçtaki iki kişi ise Akyürek in öldüğünü teyid amacıyla, cesedi hastaneye kadar götürdü. Belgelerin araçta çıkmaması üzerine Miktad Alpay sabaha karşı alel acele Akyürekin bürosunun aranması talimatını verdi. Büroda bulunan kasadaki belgeler alındı. Ancak kasada bulunan 20 bin dolar ve bir el bombasına dokunulmadı. Böylelikle Akman sorunu çözülmüş oldu.<br />
<br />
Akman Akyürek, Uğur Mumcu, Abdi İpekçi gibi Ergenekon’un silah ilişkilerini ortaya çıkartmaktan dolayı hayatına kendi elleriyle son vermiştir.<br />
<br />
Yapılacak geniş bir araştırmayla, Akman Akyürek cinayetinde olduğu gibi, diğer faili meçhullerinin de, devlet içindeki illegal yapının açığa çıkması tehlikesini sezen <span style="color: red;">ERGENEKON</span> un tetikçileri tarafından organize edildiği görülecektir.<br />
<br />
Konuyla ilgili derhal Başbakanlıkça bir soruşturma açılmalı, <span style="color: red;">MİT</span>’teki Akman Akyürekle ilgili raporlar incelenmeli, Miktad Alpaydan başlayarak ilgililer sorgulanmalıdır. Böylelikle Susurlukla, Şemdinlinin nasıl örtüştüğü ortaya çıkacak ve problemlerin çözümünde yol alınabilecektir.</b>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-61755754821833118542012-01-04T15:34:00.000-08:002012-01-04T15:34:24.470-08:00''KADINA ŞİDDETE EVET''<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Normal Tablo";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<h3><a href="http://fatihsatir.blogspot.com/2011/08/kadina-siddete-evet.html">''KADINA ŞİDDETE EVET''</a> </h3><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 18.0pt;">Şimdi herkes bu başlığı okuyunca şaşıracak nasıl bunu yazabilir diyecek. İşte tam da bu yüzden </span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 18.0pt;"><span style="cursor: pointer;"><nobr></nobr></span>kadına şiddete evet diye bir başlık attım. Hepimiz biliyoruz ki her yerde kadına şiddete hayır deyip tepki veriyoruz ve artık bu tür yazılara alışkınız. <br />
<br />
Benim amacım ise böyle bir başlık atıp insanların dikkatini çekmek. Elbette şiddet yanlısı bir insan değilim. Tam tersine şiddete belki de herkesten daha çok karşıyım. Sürekli gündemde olan olaylardan bahsedecek değilim. Bilinçli insanlar neyin ne olduğunu zaten çok iyi biliyor.<br />
<br />
Ben sadece kendi düşüncelerimi yazmak istiyorum. Hiçbir zaman neden böyle olaylar olduğunu anlayamadım. Anlayabileceğimi de düşünmüyorum. Çünkü bu gerçekten mantıksız bir olay. İnsanlar neden kadına öfke duyarlar neden birbirlerini kırarlar döverler. Bunun için bir sebep mi olmalı? Hayır. Ne olursa olsun bu yanlış bir davranış bizlere verilen aklı kullanmak yerine biz ne yapıyoruz? Elimize silah alıp çekip vuruyoruz öyle mi Ya da öldüresiye dövüyoruz. Bu mu yapmamız gereken <br />
<br />
Öncelikle kadınlarımıza kendini korumalarını haklarını savunmaları gerektiğini küçük yaşlarda verilen eğitim ile anlatmalıyız. Çünkü toplumumuz da yanlış bir anlayış var. Kadınların büyüklerine karşı kendilerini savunmaları yanlış bir şey karşısında susmaları gerektiğini söylemeleri eşlerine karşı saygısızlık etmemeleri aşılanmıştır. Belki de bu yüzden kadınlar hep susuyorlar belki de bu yüzden kadınlarımız kızlarımız eziliyor. Bana kalırsa bu yetiştiriliş tarzımızla alakalı. Hakkımızı savunmamız öğretilmiyor kadınlarımıza susmayı öğretiliyor. Ayıp olur büyüklerinize karşı saygılı olun sesinizi yükseltmeyin ne olursa olsun susun. Şimdi fark ediyorum ki bu o kadar yanlış bir davranış şekli ki. İşte önce bunu değiştirmeliyiz. Kadınların haklarını korumalarını öğretemezsek bu şiddet olayları devam edecek hatta fazlalaşacak. Çünkü bunun normal eğitim ile bir alakası yok. Görüyoruz ki ilkokul mezunu da üniversite mezunu da aynı muameleye maruz kalıyor.<br />
<br />
Bu yazdıklarımdan sonra suçlu olan şiddete maruz kalanlar mı diye sorabilirsiniz. Elbette ki değil bunu hepimiz biliyoruz. Ama suçlu aramak yerine çözümler bulmalıyız. Çözümleri tüm dünyaya duyurmalıyız.<br />
<br />
Atasözleri Dünyanın her yerinde “kadını itaat altına almak ve doğru yola sokmak için doğal bir yol” olarak gösteriliyor.<br />
<br />
Kadının sırtından sopayı karnından sıpayı eksik etme. (Türkiye)<br />
Gonklar gibi kadınların da düzenli olarak dövülmeleri gerekir. (ABD)<br />
Yük arabasının çivileri ve bir kadının kafası ancak iyi vurulduğunda işler. (Hindistan)<br />
Bir kadın, bir köpek ve bir ceviz ağacı bunları ne kadar çok döverseniz o kadar iyi olur. (Tüm Avrupa)<br />
Tanrı zevcesini dövenin rızkını artırır. (Rusya)<br />
<br />
Şiddet sıklıkla erkeklere gerçek erkek olduklarını kanıtlamaları için öneriliyor. Kadın ve erkek eşittir. Buna karşı çıkanlar olabilir. Ama kadın ve erkek yaratılış bakımından eşittir. Güç bakımından eşit olmasa bile akıl yönünden eşittir. Bunun farkına varılması gereklidir.<br />
<br />
Ve son olarak Hz. Muhammed’in (S.A.V) Efendimizin erkekleri kadınların hak ve hukukunu gözetmeye davet etmekte olduğunu ve bu konuda söylediği sözü yazarak bitirmek istiyorum.<br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 18pt;">Kadınların haklarını yerine getirme hususunda Allah’tan korkunuz Zira siz onları Allah’ın bir emaneti olarak aldınız.<br />
<br />
Aslında bu söz her şeyi açıklıyor. Bu söz üstüne söz söylemeye gücüm yetmiyor. Bir emanet olarak aldınız ve emanete nasıl davranmanız gerekiyorsa öyle davranalım</span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><br />
</div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-66455147909552377892012-01-02T22:18:00.000-08:002012-01-02T22:18:40.355-08:00COK BİLEN ADAM: Doktor<a href="http://fatihsatir.blogspot.com/2012/01/doktor.html?spref=bl">COK BİLEN ADAM: Doktor</a>: Beni hep şarkılar dövüyor. En çok onlardan şiddet görüyorum. Ben kaçıyorum, şarkılar hatırlatıyor, hafızamı tetikliyor. Oysa şarkıları sev...fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-7089398323818676172012-01-02T21:07:00.000-08:002012-01-02T21:07:26.585-08:00Doktor<h2>Beni hep şarkılar dövüyor. En çok onlardan şiddet görüyorum. Ben kaçıyorum, şarkılar hatırlatıyor, hafızamı tetikliyor. Oysa şarkıları seviyorum, sevmediğim hafızam.</h2><div> Benim bir hafıza nakline ihtiyacım var. Bu bozuldu, gerektiği gibi çalışmıyor, alın artık benden. Ben şarkılarla kavga etmekten sıkıldım, hem dayak yemekten yamrı yumru oldu beynim.<br />
Hayır hayır, evde sürekli ağlamıyorum sandığınız gibi. Hatta şarkılara eşlik bile ediyorum. Geceleri oluyor bahsettiğim. Şarkılar başbaşa kaldığımızda hırçınlaşıyorlar. Melodiler, manik depresif, anladığımda çok geçti. Saat çok geçti, tarih çok geçti. Üstelik ben her zamanki gibi çok gençtim, büyümeyi istiyor, onu reddediyordum.<br />
Hafızam beni hiç yanıltmadı, oysa şarkılar düpedüz aldatıyor. Ben yine de şarkıları seviyorum, hafızama öfke duyuyorum. Benim bir hafıza nakline ihtiyacım var.<br />
- Doktor! Bir duble daha anı lütfen.<br />
</div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-21708291247985196522011-08-05T16:43:00.000-07:002011-08-05T16:43:02.365-07:00TEOMAN RESMİ ACIKLAMASI VE BİOGRAFİSİ<div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">sevgili arkadaşlar; müziği bırakıyorum. ya çok çok uzun bir süre. ya da büyük ihtimalle, hiç dönmemek üzere. 3 eylül berlin son konserimdir. <br />
<br />
anlatayım nedenini; <br />
önce küçük bir açıklama; sanatçı denilen yaratık, dünyayla çözemediği bir sorununu başkalarına saçma gelecek bir işi çok önemseyerek halletme yoluna giden kişidir. benim durumumda gitar çalmak, şarkı söylemek vs. oluyor bu saçma iş. ama ben şarkı yazma işini hep çok önemsedim, onu hep kolladım. hayallerimdeki kahramanlarımla yarıştım, bu dünyaya inmedim bile. çok sevdiğim şarkılarımı yazdım. <br />
hep olduğum kişi kalayım diye de çok uğraştım, çok çalıştım. bir kaç prensibim oldu, onları da kollamaya çalıştım. her zaman istediğim kadar iyi bir insan olamadım. ama çalıştım. <br />
küçücükken bu ülkede rock müziğe dair bir hayal kurdum, nerede ne varsa takip ettim, ardına düştüm, her şeyini gözledim, inandım. hayal olduğunu bile bile. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
neyse, işte bu hayal artık beni tatmin etmiyor. kendimi, arkadaşlarımı hayalkırıklığı içinde görüyorum. bir özgürlük ve gerçeklik duygusu peşine düşmüştüm, pozisy<span style="background-color: black;"></span>onum meğer onu temsil etmiyormuş. sadece sahnede yaşayabildiğim bir hayal bu çünkü. bir çok arkadaşımdaki hayal kırıklığı bende de var. <br />
bu hayal beni tatmin etmeyince, önemli olmadığını bildiğim diğer bazı hayallerimi sembolik olarak şu önümüzdeki 1,5 senede gerçekleştirip müziği bırakayım bari dedim, daha da çok çalışmaya karar verdim. gizli tuttum kararımı, kimseye de söylemedim. hatta yalan bile söyledim çalışanlarıma. <br />
ama bir süredir kendime bakıyorum ve çok yorgunum. o yüzden pes diyorum. böylece düzelmesi aslında çok uzun yıllar sürecek problemleri 1,5 senelik bir intihar saldırısına dönüştürmeyeceğim. gerçekte bir önemleri yoktu, hayatın gerçekleriyle uğraşmamak için hayal edilmiş şeylerdi. inanması her zaman kolay olmuyor. <br />
böylece, boşu boşuna kendimi de, çalışan dostlarımı da yormamaya karar verdim. kendimi yorarken, onları da çok yordum, üzdüm. çok teşekkür ederim hepsine . <br />
sizlere de. <br />
bu bir hüzün yazısı değil, bir rahatlama yazısıdır. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> TEOMAN BİOGRAFİ</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;">Teoman, <b>20 kasım</b> 1967’de <b>Giresun</b>’da doğdu. Avukat olan babası, sanatçı 2.5 yaşındayken öldü. Liseyi <b>Kültür Koleji</b>’nde okuduktan sonra lisans öğrenimi için <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/bilgi/bogazici-universitesi" title="B"><b></b></a><b>boğaziçi üniversitesi</b> <b>Sosyoloji Bölümü</b>’nde kaydoldu ve bu bölümü bitirdi. Masterını ise istanbul üniversitesi’nde <b>Kadın Araştırmaları</b> üzerine yaptı. Tez konusu ise “<b>Çizgi Romanlarda Kadının Rolü</b>” oldu. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> Sanatçı, müzik kariyerine <b>1986</b> yılında kurduğu <b>Mirage</b> adlı grupta vokal yaparak başladı. Grup dağıldıktan sonra ise <b>Mavi Sakal</b>, <b>Indians</b>, <b>Black Rose</b> gibi gruplarla çalıştı, daha sonra da solo çalışmalarına başladı. <b>1996</b>’da <b>Roxy Müzik Yarışması</b>’nda “<b>Ne Ekmek Ne de Su</b>” şarkısı en iyi beste ödülünü, “<b>Yollar</b>” şarkısı ise en iyi söz ödülünü aldı. Teoman’ın ilk albümü de aynı yıl çıktı. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> 1996 tarihli bu ilk albümün adı “Teoman” idi. Daha sonra “o”, “<b>17</b>”, “<b>Gönülçelen</b>”, “<b>Teoman 2003</b>”, “<b>En Güzel Hikayem</b>” ve “<b>Renkli Rüyalar Oteli</b>” ve remiks albümleri geldi. “O” şarkısının video klibi, <b>1998</b>’de <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/bilgi/cumhuriyet-gazetesi" title="C"><b></b></a><b>cumhuriyet gazetesinde</b> tarafından yılın en iyi klibi seçildi. <b>2000</b>’de ise <b>Altın Kelebek</b> En İyi Pop Sanatçısı ödülünün sahibi oldu. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> Teoman, aynı zamanda "<b>Mumya Firarda</b>" (<b>2002</b>), "<b>Banka</b>" (2002), "<b>Romantik</b>" (2002), "<b>Balans ve Manevra</b>" (<b>2004</b>) filmlerinde rol aldı. Bunun yanı sıra "Balans ve Manevra"nın senaryosunu yazdı, film müziklerini yaptı ve yapımcılığını üstlendi. "Romantik" filminin müzikleri de kendisine ait. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: large;"> Teoman, şu anda <b>Cihangir</b>’de oturuyor. <b>Beyoğlu</b>’nda gezmeyi çok seviyor çünkü şarkılarının ilham kaynağı orası, Beyoğlu’nun renkli hayatlarından besleniyor. <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/david-bowie" title="David Bowie Biyografi"><b>David Bowie</b></a>, <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/mazhar-alanson" title="Mazhar Alanson Biyografi"><b>Mazhar Alanson</b></a>, <b>Leonard Cohen</b>, <b>Radiohead</b>, <b>U2</b> dinliyor. <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/sertab-erener" title="Sertab Erener Biyografi"><b>Sertab Erener</b></a>, <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/sebnem-ferah" title="Şebnem Ferah Biyografi"><b>Şebnem Ferah</b></a> ve <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/demir-demirkan" title="Demir Demirkan Biyografi"><b>Demir Demirkan</b></a>’la yakın arkadaş. <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/ahmet-altan" title="Ahmet Altan Biyografi"><b>Ahmet Altan</b></a> ve <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/kisi/hasmet-babaoglu" title="Haşmet Babaoğlu Biyografi"><b>Haşmet Babaoğlu</b></a> okumayı seviyor. <a class="normaltext-link" href="http://www.biyografi.info/bilgi/turkiye" title="T"><b>Türkiye</b></a>'nin en iyi söz yazarlarından biri olarak kabul ediliyor, ayrıca albümlerindeki şarkıların birçoğunun söz ve müziğini kendisine ait. </span></div><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;"> </span> <br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-6207432414376952312011-08-03T15:32:00.000-07:002011-08-03T15:32:09.382-07:00Paranoyak Takılmalar<div class="post-header"> </div><strong>Durup durup aklıma takılan bazı şeyler olur.<br />
Daha önceleri geceleri başımı yastığa koymamla basmaya başlayan bu bitmez sorularımın esiri olmamak için yatma saatlerimi epey geciktirdiğim bile oldu. Öyle böyle değil! Bildiğiniz paranoyaklık hali.<br />
<br />
Kaşığa neden kaşık adı verildiğini düşünürken, kaşığın ilk keşfine kadar gerileyen sorular... Kendi kendime yüzlerce kez 'saçmalama diyen demiş boşver dal hayallere...' desemde, hayal nedir sorularıyla karşılaşmaya başlayınca iflah olmaz bir umutsuz vaka olduğuma inanmaya başladım. Önceleri sadece geceleri başıma gelen bu saçmasapan sorgulamalar giderek gündüz saatlerine yayılmaya başlayınca paylaşmaya karar verdim. Belki aranızda benden birileri vardır, birlikte toplu terapi yapar ya soruların yanıtlarını bulmakla ömrümüzü yeriz, ya da birbirimize güler iyileşiriz;)<br />
Google gibi bir arama motorunun dünyanın tüm bilinmeyenlerini bilmemize olanak tanıdığını unutmuyorum ama mantıklı sorular için!<br />
<br />
Evlilik için neden 'dünyaevi' denir? Buyrun sorun Google'a? Bir dünya dünyaevi açıklaması var ama neden denir... bunun açıklaması yok!<br />
<br />
Çoğunluğun beğenmediği film, kitap, müzik neden hep liste başlarında yer alır? "Ayy bu adamdan nefret ediyorum!" dediği halde neden insan ısrarla adamın görüntülerini izlemeyi sürdürür?<br />
<br />
Esprili insanların çoğu neden küfürbazdır ya da argo sözcükler kullanır? Küfür komik bir şeyse, neden insanlar kendilerine küfredildiğinde kızarlar?<br />
<br />
Çok gülünce ağlanacağının bilimsel bir ispatı var mıdır?<br />
Biz Türkler hemen her konuda espri üreten bir milletiz. Cenaze evinde kıkırdaşıp gülmemize bile "sinirler bozuk" diye kılıf uydurmaya çalışırız ama ben buna inanmıyorum. Ölen dünyanın en aksi adamı bile olsa yaratmış olduğu komik durumlar vardır, bunları anıp gülmek ölene saygısızlık filan değildir! Sonuçta biz her durumda gülünecek bir şeyler bulabiliyorsak, eh ağlanacak bir şeylerde olduğuna göre... "neden çok ağladık inşallah çok gülmeyiz demiyoruz?" Takıntılı mıyız?<br />
<br />
Denize dizlerine kadar girip, orada dakikalarca beklerken neden ikide bir plajda güneşlenen yakınlarına "gelin su harika" diye gaz verir insanlar? Sen su kontrolünden sorumlu tatilci misin?<br />
<br />
Havanın soğuk,sıcak ya da güzel olduğunu herkes anlayabilecek kapasitedeyken, sıcak soğuk yakınmalarının anlamı nedir?<br />
<br />
İlk kim konuşmayı denemiştir? Ne demiştir? Sözcüklere anlamlar nasıl yüklenmiştir? Neden hayır olumsuzdur, evet olumludur? Kimin kafasının altından çıkmıştır? Babanın erkek kardeşi neden amca, kız kardeşi neden haladır? Ne anlamı vardır?<br />
<br />
Twitter üyesiyim bildiğiniz üzere...<br />
Kafamda twitterın dişi kullanıcıları için bir dolu soru! Kendilerine sorsam... "sapık mısın?" diye sorabilirler, açıkcası çekiniyorum;) Neden erotik rumuzlar, erotik fonlar, erotik profiller? Sakıncası yok tabi ki. Ama neden bunların sahibi dişiler?<br />
Buna bağlı hemen bir diğer aklıma takılan, madem bu kadar iddialısınız ee neden kimliğinizi saklıyorsunuz? Ayıp mı? Ayıpsa derdiniz ne? Bu ne turşuysa bu ne perhiz durumu bile yok!<br />
<br />
Kısaca...<br />
Yukarıda dile getirdiklerim aslında basit görünebilir. Ama verdiği rahatsızlığı anlatamam.;(<br />
Havuzun bir türlü doldurulamamasını, karşılıklı kalkan iki otobüsün bilmemkaç km hızla gittiklerinde hangi noktada karşılaşacaklarnın anlamsızlığını bile teslim ettiler, ders programlarından çıkardılar ama benim "neden kaşığa kaşık denmiş ki?" soruma hala bir yanıt yok.<br />
<br />
Varsa sizin de takıldığınız sorular paylaşalım mı? ;)</strong>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-85986390045882047362011-03-06T14:41:00.000-08:002011-03-06T14:41:40.274-08:008 Mart Dünya Kadınları Gününüz kutlu olsun diyeceğim kadınlarımıza ama böyle bir güne sahip olunması bile üzücü değil mi?..<div class="addthis_toolbox addthis_default_style "> <span style="font-size: large;"><b><br />
</b></span><ul class="Share"><li style="float: right;"> <span style="font-size: large;"><b><a class="addthis_button_email at300b" href="" title="Email"><span class="at300bs at15nc at15t_email"></span></a><a class="addthis_button_print at300b" href="" title="Print"><span class="at300bs at15nc at15t_print"></span> </a></b></span></li>
</ul></div><div class="ContentTool"> </div><span style="font-size: large;"><b><img id="imgImage" src="http://www.dipnot.tv/Files/Article/photo_04032011120203_2460_large.jpg" style="border: 1px solid rgb(238, 238, 238); float: left; margin: 0pt 5px 5px 0pt; padding: 3px; width: 200px;" /></b></span> <div style="color: red;"> <span style="font-size: large;"><b><strong> Kadın - erkek eşit mi sanıyorsunuz hala? </strong></b></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>Ben erkeğim! Bazı su götürmez gerçeklerim var. Belki hiç değişmeyecek, belki bir gün değişecek.</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Evde kral benim. Ben ne istersem o alınır, ben ne istersem o izlenir. Benim istemediğim hiçbir şey evde olmaz, olamaz.</b></span></div><div class="MsoNormal" style="color: red;"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> İşte patron benim, bütün patronlar benim. Güç sahibiyim. Duygusallığa gelemem, duygusal olunmasına izin vermem. Bu yüzden kadın çalışanlara tahammül edemem. Eğer iş yerimde bir kadın tacize uğruyorsa, kadını suçlu bulurum. Kim bilir ne giydi, ne dedi de personelimi tahrik etti!</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim</span>! Yasaları çıkaran benim, iktidarda ben varım. Mecliste çoğunluk her zaman bende. Kadınların ülkeyi yönettiğini düşünebiliyor musunuz? Tam bir kaos. Kadınları koruyan yasalardan da uzak dururum. Kadın evinde oturmalı, çocuklarına bakmalı. Kadınların koruyucusu yasalar değil, evindeki kocasıdır.</b></span></div><div class="MsoNormal" style="color: red;"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Polis de benim, güvenlik görevlisi de. Karımı dövende benim, başkasının karısı polis merkezine dayak yediği için geldiğinde onu tekrar evine gönderen de benim. Bazen geri gönderdiklerimizi kocaları öldürüyor ama olsun. Arada olur böyle şeyler.</b></span></div><div class="MsoNormal" style="color: red;"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Medyada patron da benim, köşe yazarı da benim. Kadınlarla ilgili haberleri yayınlamayı sevmem. Kadın dövmek ne zamandan beri haber değeri taşıyor ki? Köşe yazarlarımın kadınlarla ilgili olarak sadece seks kokan yazılar yazmasını isterim. Okuyucu sayımız artıyor o zaman.</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Canım sıkılırsa aldatırım. Arkadaşlarım bunu garipsemez, destek olur. Ama karım aldatırsa öldürürüm onu. Hem adı çıkar, o..... der herkes. Öldüremesem de bu leke ile yaşasın o.....</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Düşünen kadınları sevmem. Çok konuşan kadınları sevmem. Kadınlardan emir almayı sevmem. Kadınların verdikleri kararlara katlanamam. Patronum bir kadın olacaksa, işsiz kalmayı tercih ederim.</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben erkeğim!</span> Din de ben yandan yana. İstersem üç kadınla evlenirim, istediğim zaman boşarım. Kapan dedim mi kapanmak zorundadır benim karım. Dışarı çıkmasına izin vermem. Ah Suudi Arabistan’da yaşaydık ne güzel trafikte de hiç kadın görmezdim.</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">Ben de bir erkeğim!</span> Tek farkım yukarıdaki gibi düşünemiyorum. Yukarıdaki düşüncelere katlanamıyorum. Ya ben erkek değilim, ya da yukarıdaki düşünceye sahip milyonlarca erkek insan değil. Türkiye'deki hatta dünyadaki bu zihniyeti anlayamıyorum. Irkçılık bitti diyorlar ama ırkçılık da neymiş; böylesine büyük bir cinsiyetçilik varken!</b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b>Şimdiden 8 Mart Dünya Kadınları Gününüz kutlu olsun diyeceğim kadınlarımıza ama böyle bir güne sahip olunması bile üzücü değil mi?..</b></span></div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-77429632840431919622011-02-01T12:57:00.000-08:002011-02-01T12:57:53.367-08:00Barış Manço Her büyük sanatçı, sanata kendi damgasını vurur. örnek BARIŞ MANCO<h2>Türkiye tarihinin en fazla ilgi çekmiş, en aykırı müzik insanlarından birisi olan Barış Manço, besteci, şarkı sözü yazarı, yazar, gezgin, müzisyen, ses sanatçısı ve televizyon programı yapımcısıydı. Uzun saçları, asla çıkartmadığı şövalye yüzükleri, yurt içinde ve yurt dışında kazandığı müzikal başarıları ile ülkemizin unutulmayan simaları arasına girmiş olan Manço, yaşadığı zaman diliminde dünyada en fazla ülkeyi dolaşmış T.C. vatandaşı olarak, gezdiği 150'den fazla ülke ile kırılması zor bir rekora imza atmıştır. </h2><span style="font-size: large;">Barış Manço 2 ocak 1943 tarihinde saatler 02.00 civarını göstermekte iken Bağlarbaşı-Üsküdar semtindeki Zeynep-Kamil hastenesinde dünyaya gözlerini açar. </span><span style="font-size: large;"> İsmail Hakkı Bey ile Rikkat Uyanık Hanım'ın ikinci oğululları olarak, ekmeğin karneyle dağıtıldığı ve ikinci dünya savaşının en kızgın oldugu zamanda dünyaya gelen Manço, 2 yıl önce dünyaya gelen abisinin "Savaş" ismini almasından sonra, ailesinin "artık dünyaya Barış gelsin" diye düşünmesinden dolayı barış adını almıştı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Türkiye'de Barış adını ilk alan kişinin kendisi olduğunu yıllar sonra TRT için hazırladığı '7 den 77 ye' adlı programı aracılığıyla, öğrenecekti. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Bit salgınının ortalığı kırıp geçirdiği bir dönemde ilkokula başlayan Manço, gezginliğe bu dönemlerde başlar. Gezginliğinin ilk durakları okullardır. Zira bu dönemlerde birsürü okul değiştirmek zorunda kalıyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> İlkokula <b>Kadıköy Yeldeğirmeni Mustafa Kemal Paşa İlkokulunda</b> başlayan Barış, 4. Sınıfı <b>Ankara Maarif Koleji İlkokulu</b> nda, 5.Sınıfıda yine Kadıköy Yeldeğirmeni Mustafa Kemal Paşa İlkokulunda okuyordu. İlkokul'u bitirdikten sonra <b>Galatasaray Lisesi</b> yılları başlıyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Galatasaray Lisesi'nde okuyan abisi Savaş Manço'nun okuldaki lakabı 'Ayı' idi. Barış'ında Galatasaray Lisesi'ne gelmesinden sonra lakapları 'Büyük Ayı ve 'Küçük Ayı' olarak değişiyordu. 1957 yılı Şeker Bayramında çok sevdiği Babaannesi Nimet Hanım'ı yitirir. Manço, yıllar sonra bir şarkı yazacaktır onun adına (<b>Gülpembe</b>) çok beğeni kazanacak olan bu şarkı aynı zamanda dinleyenleri üzerinde büyük merak uyandıracaktır kim bu Gül Pembe? </span><br />
<span style="font-size: large;"> Müzikle daha küçük yaşlarında tanışmıştı. Annesinin bir ses sanatçısı olması, O'nun müziğe pek yabancılık çekmemesini sağladı. İlk olarak 14 yaşında sınıf arkadaşlarıyla birlikte Galatasaray Lisesinde <b>Kafadarlar</b> adlı grubu kurdu. Bugünün ünlü ekonomistlerinden "<b>Asaf Savaş Akad</b>" bu grubun saksofoncusuydu. İkinci grubu olan <b>Haramiler</b>'de yine Galatasaray Lisesindeki arkadaşlarıyla birlikte çalıştı. Haramiler'le birlikte dönemin popüler müziklerini yorumladı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1958 yılında ilk defa sahneye çıkıyordu. 1958 in Mart ayında yeğeni Aysel'in evlendiği akşam, Moda Düğün Salonunda Elvis Presley' den iki şarkı söyleyen (bunlardan biri 'Jailhouse Rock'dı) Manço, o gün abisi Savaş Manço'ya belkide hayatındaki yapacağı en önemli şeyi söylüyordu: "<b>Ben çocuklara şarkı söyleyeceğim</b>". </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1959 yılının Nisan başında Galatasaray Lisesi konferans salonunda ilk resmi konserini veren manço, 4 Mayıs 1959 da babası İsmail Hakkı Bey'in ani ölümüyle ruhen yıkılıyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1960'lı yıllarda Türkiye'de Hafif Batı Müziğinde Erol Büyükburç, Metin Ersoy fırtınası esiyordu. Barış'da aklına koymuştu bu müzik dünyasının içinde yer alacaktı. Henüz 14 yaşında iken Galatasaray Lise'sindeki arkadaşlarıyla kurduğu grubu Kafadarlar'la "<b>Barış Manço ve Kafadarları</b>" ismiyle sahne alıyordu. Bu dönemlerde daha çok o sıralarda tutulan parçaları seslendiren Barış ve Arkadaşları, Okul bitince dağılıyorlardı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1962 yılına gelindiğinde Galatasaray Lisesinde 11. sınıfı geçemeyen Barış, bir an evvel Paris'e gidip, Güzel Sanatlar Akademisinde okuma istediğinden <b>Özel Şişli Kolejine</b> gider ve 1963 yılında bu okuldan lise diplomasını alır. Yine 1962 yılında Barış Manço ilk 45'liği <b>Twistin Usa / The Jet'i Harmoniler</b> 'le kaydediyor ve Grafson plak'tan satışa sunuyordu. "Neden Türkçe değil" mantığıylada o yıllarda Çıt Çıt Çedene, Urfa nın Etrafı Dumanlı Dağlar ve Kızılcıklar Oldu mu? (Barış'ın annesi Rikkat Uyanık Hanım'ın derlediği bir türkü) isimli türkülerini kaydediyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1963 yılında Salyangoz yüklü bir kamyonun tercüman-şöför yardımcısı olarak İstanbul'dan Lion'a oradan da otostopla Paris'e giden Manço, burada Güzel Sanatlar Akademisinde okumak istiyordu. Daha sonraları maddi sıkıntılar ve Belçika da yaşamakta olan abisi Savaş'ın yanında kalmak için Liege şehrine gider. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Burada bazen Türk işçilerine tercümanlık yaparak, bazen garsonluk yaparak veya Türkiye den getirttikleri filmleri orada yaşamakta olan Türk işçilerine göstererek geçimlerini sağlarlar. Tüm aksiliklere rağmen müzikten uzaklaşmaz. Arada bir Paris'e giderek plak şirketleriyle görüşen Barış, ünlü fransız komedyen <b>Henri Salvador</b>'un şirketinden 1964 yılının sonbaharında 4 parçadan (<b>Baby Sitter, Jenny Jenny, Quelle Peste ve Un Amour Que Toi</b>) oluşan bir EP çıkarır. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1964 yılında Fransa'da 4 parçadan oluşan EP'yi çıkardığında, o zamanlar radyoda program yapan Engin Arman Paris'den gelen Plağın üstünde koskoca "Barısh Mancho" yazısına rağmen, plağı, "Fransa'da müzik yapan genç şarkıcı Bari Manso" olarak sunar. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Programı dinlemekde olan Barış Manço nun annesi 'Rikkat Hanım' ayağında terliklerle evinden fırlar ve İstanbul radyosuna giderek, 'yaa, benim oğlumdan bahsediyorsunuz, onun adı Barış Manço'dur' der. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Fransa'daki bu maceradan sonra, Belçika da bulunduğu yıllarda <b>Les Mistigris</b> (Mistigris Siyam'da bir vahşi kedi türü anlamına geliyor) isimli, Belçika'lı ve Martinik'li müzisyenlerden oluşan gruba katılır. Bu grupla 1967 nin başına kadar beraber çalışır. ve Aman Avcı Vurma Beni ve Bizim Gibi (Kol Düğmeleri isimli parçanın bir önceki hali) adlı parçaları kaydeder. Bu grupla Almanya, Belçika, Fransa gibi ülkelerin dışında Türkiye'de de konserler verdi. Fakat grup üyelerinin ülkeye girip çıkmasında ve kalmasındaki problemlerden dolayı "yerli" bir grupla çalışmayı tercih eder. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1965 yılının Ocak ayında, Adamo ve France Gall'inde katıldıkları bir programda, Paris'in meşhur "<b>Olympia</b>" müzikholünde arkasında Franck Pourcel orkestrası ve Swingle Singers ile beraber plağından iki şarkı seslendirir: "<b>Babysitter ve Jenny Jenny</b>". </span><br />
<span style="font-size: large;"> Fakat bu konser sonrasında, kendi olağanüstü yeteneği ve annesi Rikkat Uyanık Hanımın dışında müzisyenlik hayatını etkileyen biri çıkar karşısına: O gün Barış'ı izleyen Europe-1 radyosunun sahibi 'Daniel Filipacchi', Barış'ın aksanını beğenmediğini ifade ederek plağın radyosunda yayınlanmasını yasaklar. Barış bu işe çok kızar ve "bundan böyle sadece Türk şarkıcısı olacağım" kararını alır. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1967 yılında Hollanda da büyük bir trafik kazası geçirir. Bu kazanın kendisine hatırası ise, bıyığının altındaki kesik izidir. Bu kesiği kapatmak için bıyık bırakmaya başlar. sadece bıyığını uzatacak değildir ya saçlarınıda uzatır Manço. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1967 yılından itibaren 1969 yılına kadar sürecek <b>Kaygısızlar</b> dönemi başlar. Bu grubun üyeleri arasında, günümüzde <b>MFÖ </b>olarak tanınan gruptan "<b>Mazhar Alanson ve Fuat Güner</b>" de vardır. Bu grupla kendi müzikal çizgisini bulma yolunda ilerleyen Barış, "<b>Kol Dügmeleri, Unutamıyorum</b>" gibi kendi bestelerinin dışında, 'Bebek, Derule, Kağızman' gibi türküleride kaydetti, Karanlıklar İçinde ve Keep Lookin parcaların da da yabancı bestecilerin şarkılarından yararlandı. Yine bu grupla yurt dışına açılma konusunda faaliyetler gösterdi ve Fransa da 1968 yılında ilk defa kaydettikleri "<b>Trip</b>" ve "<b>Susanna</b>" isimli parçayı single olarak çıkartmaya çalıştı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Özellikle Trip adlı parçayı mükemmel bir şekilde yeniden kaydeden grup elemanlarının "biz yurt dışında yapamayacağız" demeleri üzerine Barış ve Kaygısızların yolları bir süre sonra ayrıldı. Kaygısızlar grup olarak dağıldı ama Barış Manço'nun plaklarında Onu yanlız bırakmamak için stüdyoda biraraya geldiler. Kaygısızların Avrupa'da kariyer yapmaya yanaşmayışları Barış'ı yeni baştan Avrupa'da yabancı bir grupla çalışmaya iter. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Londra Hyde park'ta tanıştığı İngiliz "Jonathan Glemser" (Yardbirds' İn ilk gitaristi), Amerikalı müzikolog "Jonathan", Tunuslu davulcu "Mounir" ve Kafkasyalı basgitarist "Onkan" dan oluşan Barış Manço Ve adını verdiği grup böylece kurulmuş oldu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 4 ayrı ülkenin kültüründen gelen müzisyenler, 4 ayrı müzik anlayışı ve icrası içinde bir çok yeni seyler ögrendi Barış. Bunun bir ürünü olarak bugün 7 den 77 ye herkesin ezbere bildiği <b>Dağlar Dağlar</b> isimli parçasını bu grup döneminde kaydetti. Bir çok yayın organında belirtildiği gibi bu parça Keban'dan gelirken bestelenmemiştir. Barış'ın Keban'a gitmesi daha sonraki yıllarda olacaktır. Barış bu parçayı kısa bir süre evli kaldığı Marie Cloud için ve annesine "senin oğlun alaturka söyleyemez" diyen Müzeyyen Senar gibi müzisyen dostlarına cevap olsun diye besteler. Kol Dügmeleri, Bebek, Kağızman gibi parçalarla ismini duyuran Barış Dağlar Dağlar'ın çıkış tarihinden dört ay sonra bu 45'liğin 700 bin satması üzerine müzik dünyasındaki o dönemin büyükleri olan, Cem Karaca, Erkin Koray ve Moğollar 'ın arasında yer alır. <b>Altın Plak aldığı "Dağlar Dağlar"</b> 45'liği Barış'ın hayatının dönüm noktası olmuştur. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Eğitimini tamamlayan Barış'ın amacı grubuyla birlikte Türkiye'ye dönüş yapmaktır. Fakat Türkiye'ye yalnız olarak döner. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Barış'ın Türkiye'ye döndüğü yıllarda , 1970'lerin başında , Türkiye'de aranjman modasına karşı tepkiler başlamıştır. Aranjman modasına olan bu tepki başka bir akımın doğmasına sebep olmuştur. Bu yeni oluşan müzik türü Anadolu pop'tur. bunun üzerine Barış; Fuat Güner ve Mazhar Alanson'la (bugünkü MFÖ'nün elemanları) birlikte Kaygısızlar kurar. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Barış Manço artık yavaş yavaş müzik piyasasında yükseliyordu. İşte tam bu dönemlerde beklenen bombayı patlatır. Barış Manço Ve.. grubu ile 70'lerin başında çıkarttığı "Dağlar Dağlar" 45'liği , çıkışından 4-5 ay sonra 700 bin satar. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Yabancı gruplarla yaşadığı sorunlar sebebiyle bir çok gruptan ayrılmak zorunda kalır. Fakat 1971 yılında bu sorunu çözer. Avrupa da da kariyer yapmaya meraklı olan, Anadolu Pop müziğinin öncüsü olarak kabul edilen <b>Moğollar</b> la beraber Fransa da çalışmaya başladı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Bu grupla <b>İşte Hendek İşte Deve, Katip Arzuhalim ve Binboğanın Kızı</b> isimli parçaları kaydeden Barış, Moğollar'ın tek başlarına kaydettikleri "<b>Danses et Rythmes de la Turquie D'hier A'Aujourd'hui</b>" (Bu LP Türkiye'de piyasaya Anadolu Pop adı altında çıktı) isimli albümle başarılı olmaları ve hatta bir önceki yıl Jimi Hendrix in, bir sonraki yıl Pink Floyd un kazandığı "<b>Academie Charles Cross Grand Prix Du Disque</b>" isimli ödülü kazanmaları ve tamamen yurt dışında çalışmak istemeleri sonucunda, ayrılma kararı alırlar. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Moğollar'dan Engin Yörükoğlu ile beraber yurda dönen Barış, Celal Güven, Ohannes Kemer, Özkan Ugur ve Fuat Güner gibi müzisyenlerle beraber ölümüne dek kendisinden ayrılmayan Kurtalan Ekspres isimli grubunu kurdu. Bir kaç değişimden sonra ideal kadrosuna ulaşan Kurtalan Ekspres ve Barış Manço birlikte bir çok başarıya imza atar. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1972'de Kurtalan Ekspres le ilk 45 liği, <b>Ölüm Allah'ın Emri / Gamzedeyim Deva Bulmam</b> piyasaya sunulduktan sonra 20 aya yakın bir süre, askerlik sebebiyle müzik'ten ayrı kaldı. Bu süre zarfında daha önceden hazırlanmış olan <b>Lambaya Püf De / Kalk Gidelim Küheylan </b>45 liği piyasaya sürüldü. Askerden döner dönmezde <b>Gönül Dağı / Hey koca Topcu Genç Osman</b> yayınlandı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Vatani görevine 1972'de yedek subay olarak Edremit'te başlayan Barış, bir takım pürüzler nedeniyle 19 ay 26 gün askerlik yapmak mecburiyetinde kalıyordu. Askerden tezkere aldığının ikinci günü 2 Aralık 1973'te ilk video klibini <b>Hey Koca Topcu-Genç Osman</b> adlı şarkıya çeker. Bu şarkıyı Polatlı'da geçen topçu asteğmen günlerinin etkisiyle, bir anı olarak yapmıştır. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1975 yılında Barış Manço ilk Long Play ini hazırlar. Barış Manço bu albüm icin özel olarak stüdyoya girmedi. Ellerindeki birikmis parçaları 45 lik olarak çıkartmanın zor olacağını düşünerek albüm yapmaya karar verilir. Daha önce yayınlanan Dünden Bugüne isimli albüm Barış Manço' nun Sayan Plak döneminde çıkardığı 45' liklerden toplama olan bir albümdü. Böylelikle 1975 yılında Türkiye' nin sayılı senfonik rock albümlerinden "<b>2023</b>" piyasaya çıktı. Albümde yine Türkiye nin sayılı Rock Operalarından "<b>Baykoca Destanı</b>", <b>Türkiye Cumhuriyetinin 100. yılını konu alan 2023 gibi parçalar yer aldı</b>. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1976 yılında yine Avrupa'da kariyer yapma ümidiyle çalışmalarına başladı. Hemen hemen bütün bir yılı Belçika'da geçiren Barış, bir Amerikan firmasi olan CBS ile anlaşma imzalar. Büyük bir bölümü George Hayes Orchestra'sıyla kaydedilen <b>Barish Mancho</b> (Aynı yıl Türkiye de <b>Nick The Chopper </b>olarak piyasa çıkar) isimli albüm 1976 yılında, ilk önce Belçika ve Hollanda da, daha sonra Fransa, Fas, Fildişi Sahilleri gibi ülkelerde piyasaya cıktı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Barış bu albümüyle, beklediği başarıyı elde edemez ama beklemediği başarılarda elde etti. Örneğin Fas, Romanya gibi ülkelerde albüm, içerdiği doğu karakterinden dolayı, liste başı oldu. Sonuçta İngiltere deki Rainbow konserine ve diğer promosyon konserleri sırasında Barış'ın hasta olması gibi sebeplerden dolayı, albüm yaklaşık olarak 17-18 ülkede dinlenmesine rağmen, Barış'ın Avrupa da kariyer yapma hayalini sona erdirdi. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Barış Manço, ilk evliliğini Belçika'da bulunduğu yıllarda yaptı. Bir giysi mağazasında tezgahtar olarak çalışan Marie-Claude adlı bir kızla tanıştı ve tam 6 yıl beraber yaşadılar. Arkasından 31 Ocak 1970 günü Liêge'de evlendiler ama 6 ay kadar sonra, 16 Temmuz 1970 günü ayrıldılar. Barış'ın okul hayatında ve geçimini sağlamasında Maria Claude'un rolü büyüktür. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Gerçek hayat arkadaşını, "benim her şeyim" dediği Lale Manço'yu, 1975 yılında tanır. İlginç bir tanışmaları vardır Lale ve Barış'ın. Çiftin tanışması bozuk bir telefon sayesinde olur. Ablasına misafirliğe gelen Lale, telefon bozulunca eniştesinin arkadaşı olan üst kat komşusuna telefon etmeye çıkar. Kapıyı açan Barış Manço'ya "Telefon edebilir miyim?" diye sorar Lale. Aldığı yanıt ise "Benimle evlenirsen edebilirsin" olur. "Neden olmasın" diyen Lale , içeriye girerek telefonunu eder ve parasını ödemeye kalkınca aldığı yanıt karşısında şaşkına döner. "Nasıl olsa evleneceğiz ne parası". </span><br />
<span style="font-size: large;"> Ve 1978 yılında bir nikah töreniyle resmen yaşamlarını birleştirirler. Şakayı çok seven Barış düğünde Nikah Şekeri niyetine Lale'yle beraber doldurduğu bir plağı dağıtır. Plağın A yüzünde birbirlerini seven bir çiftin aşklarını dile getirdikten sonra kavga ettikleri bir konuşma vardır. İkinci yüzünde ise Barış kendi deyimiyle "kendi mutluluk öykülerini anlatacakları" bir parça hazırlamıştır. 19 Mayıs 1981'de <b>Doğukan Hazar</b>, 24 Temmuz 1984'te de <b>Batıkan Zorbey</b> dünyaya gelir. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Yaşamındaki ikinci evliligini 1978 de Lale Cağlar ile yapan Barış, 1979 yılında müzik dünyasına geri döndü. Cok sevdiği Kurtalan Eskpres'iyle <b>Yeni bir Gün</b> isimli albümünü çıkaran Barış, <b>Sarı Çizmeli Mehmet Ağa, Gesi Bağları, Aynalı Kemer İnce Bele</b> gibi parçaları ile büyük dikkat çekti. Bu albümle başlayan hiç dinmeyen başarı süreci, 1980 yılındakı <b>Hal hal / Eğri Eğri Doğru Doğru Eğri Büğru Ama Yine De Doğru</b> 45 liği ile, 1981 yılında <b>Sözum Meclisten Dışarı</b> albümüyle, 1983 yılında <b>Estağfurullah...Ne Haddimize!</b> albümüyle sürüp gitti. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Büyük birikiminden her yaş kuşağının yararlanmasını istediğinden, biraz da seyyah olup, dünyayı gezmek istediğinden dolayı, 1988 yılında TRT 1 televizyonuna bir teklifte bulundu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> "Çocuk ve aileye yönelik eğitici ve eğlendirici bir dünya belgeseli"dir düşündüğü. Yayına girdigi ilk gün milyonlarca izleyiciyi ekran başına toplayan "<b>Barış Manço ile 7'den 77'ye</b>", böylelikle onun bir başka yavrusu oldu, ölümünden birkaç zaman öncesine kadar. Program çekimleri için oluşturulan TV ekibi, Ekvator'dan Kutuplar'a kadar yerküre üzerinde 150 değişik ülkeye giderek 500 bin km.'den fazla yol katetti. Bir başka deyişle, Barış Manço dünyanın çevresini 12 kez dolaşmış oldu. Devlet başkanları, dünyaca ünlü şair, düşünür ve yazarlar, astronotlar, sporcular, süperstarlar da konuk oldular Barış'a. Bu program Türk Televizyonculuğunda ulaşılamamış pek çok rekoru da elde ederek ayrı bir başarıya ulaştı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Yüreğindeki çocuk sevgisi, kendi çocuklarıyla sınırlı kalmayıp dünyanın tüm çocuklarını sarmaya, sorunlarını, dertlerini dinlemeye itti Barış Manço'yu... Ak saçlarının örttüğü bedenindeki yüreği çocukların gülümseyen yüzlerinde hayat buldu... </span><br />
<span style="font-size: large;"> Toplumdaki bozulmaya kayıtsız kalmamak, kendince birseyler yapmak için politikaya da soyundu. 30 yıldır yapmak istediği ve uygulamak için fırsatını kolladığı projelerini DYP'den yapılan teklifle birlikte "Hayata geçiririm" umudu başladı. "Neden siyaset, üstelik bu Barış Manço'ysa, mutlaka başkalarının yapamayacağı bir şeyleri yapabileceğine inandığı için olmuştur" düşüncesi ona şu yorumu yaptırmıştı. "DYP'den Kadıköy başkan adayı oldum. Belediyelerin sorunları belli zaten. Farklı bir renk vardır, farklı bir yaklaşım vardır. Çocuğun sağlığı diye bir olay var. Zaman zaman ana çocuk sağlığı gündeme gelir. Hastane olabilir, gençlik merkezleri olabilir. Bunlar benim hep düşündüğüm şeyler" diyerek müziği asla bırakmayacağını ve çalışmalarını durdurmayacağını ısrarla vurguluyordu o günlerde. Hatta siyasete soyunmasıyla ilgili olarak aldığı eleştirilere "Ben bir şarkıcı olarak gelmedim bu dünyaya, düşüncelerimi aktarmak üzere geldim. Gün geldi şarkı söylemekle oldu, gün geldi bir televizyon programında bir çocuğun saçlarını okşamakla oldu. Gün geldi, Güney Kutbu'nda penguenlerle konuşmakla oldu, gün geldi Ekvator'da suyun nasıl döndüğünü aramakla oldu. Şimdi insan en iyi kendini bilir herkesten önce. Ben de bildiğim kadarıyla kendimi anlatmaya çalıştım. Kendimin doğru olduğuna inandığım şeyleri aktarmaya çalışacağım insanlara" sözleriyle mesajını iletiyordu. Fakat kalbi ona siyaset yapması için izin vermiyordu. Aynı dönemlerde geçirdiği kalp rahatsızlığı nedeniyle doktorların tavsiyesini dinleyerek siyaset hayatına başlayamadan son verdiğini açıkladı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Türkiye'nin kültür sanat ortamını kötü bulduğunu söyleyen Barış Manço, "<b>Manzara tek kelime ile kötü ama beni bu denli karamsarlığa iten nokta herşeyin daha da kötü olacağını düşünüyor olmamdır. Çanak çömleklerle tüketilen gazetelerin olduğu, bin-iki bin kitabın ancak okunduğu bir memlekette güzel şeylerden bahsetmek oldukça zor</b>" diyor ve ilave ediyordu: "Ben bunu kültüre karşı bir direniş olarak görüyorum. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Direkt olarak da halkı suçlu buluyorum. Benim açımdan bir problem yok aslında. Programlarım seyrediliyor ve bu camiada kırk yılı doldurmuş bir sanatçıyım. Hiçbir şeye ihtiyacım yok." Türkiye'de bazı gerçeklerin bilinmesi gerektiğini ancak bu gerçekleri ortaya koyacak zekaların cesaret edip konuşamadığını söyleyen Barış Manço, her şeyin popüler zihniyetle ve basit bir mantıkla işlendiğini, derinlikli olmayan fikirlerin daha çok rağbet gördüğünü belirterek, "<b>Türkiye'nin önü açık. Kültürümüz bütün çağdaş değerlerin üstünde. Bu değeri işlemek gerekiyor. Benim seyahatlerim, çocuk programlarım, röportajlarım bu güzellikleri ortaya koymak ve evrensel düzeyde tanınmasını sağlamak üzerine kuruludur. Ben kendi adıma önemli şeyler yaptığıma inaniyorum ve herkesin aynı oranda çalışması gerektigini savunuyorum</b>" diyerek sözlerini bitiriyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1991 yılında <b>Devlet sanatçısı</b> olan Barış, 1990 yılında, ölümüne dek sürecek Japonya macerasına başlayacaktı. İçindeki büyük sevgiyi Japon halkıylada paylaşmasını bilen Barış, oradada süperstar sıfatını elde ediyordu. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1990 yılında, Ertuğrul Gemisinin Japonya'yı ziyareti ve Japonya açıklarında batmasının 100. yılı sebebiyle Tokyo Emperial Hotel, Japonya veliaht presinin de izlediği bir konser verir ve Japon halkı tarafından, sebzelerden şarkı yapan adam lakabını alır (Domates, Biber, Patlıcan, Nane Limon Kabuğu). Bunu 1991 deki bir konser, 1995 yılında Japonya' nın 16 şehrini kapsayan bir turne ve 2 tane albüm takip eder. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 1982 yılında onu ilk defa yoklayan kalbi, 1999 yılında aramızdan ayrılmasına sebep oldu. 31 ocak 1999 akşamı saat 23.30 da hastaneye getirildiğinde 1 saat öncesinde yaşama gözlerini yummuştur. </span><br />
<span style="font-size: large;"> 200'ün üzerinde şarkısı, bunların kazandırdığı bir o kadar ödül O'nun nasıl bir müzisyen olduğunu anlatmaya yetiyordu. Öyle ki bazı şarkıları Rumca, İbranice, Bulgarca, Arapça, Farsça, Japonca, Flemenkçe, Fransızca ve İngilizce dillerinde söylendi. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Türkiye'nin müzik tarihinin kilometre taşlarından biri olan Barış Manço, el attığı her işte başarılı olmayı bildi. Televizyonuculukta bunlardan birisiydi. 1988 yılının Ekim ayında TRT'de başlayan "<b>7'den 77'ye</b>" programı O'nun başyapıtlarındandı. Barış ve Ekibi bu program için 10 yıl içinde Ekvatordan kutuplara , 5 kıtada 100'den fazla yöreye, ülkeye giderek kırılması güç bir rekora daha imza atmış oldu. Bir nesil O'nun çocuklar için yaptığı "<b>Adam Olacak Çocuk</b>" programını seyrederek büyüdü. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Son olarak büyük bir projeye daha imza atacaktı. Çok kapsamlı bir tarih belgeseli hazırlayacaktı. Fakat buna ömrü yetmedi. 1 Şubat 1999 günü aramızdan ayrıldı. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Türk Müziğine damgasını vurmuş Barış Manço artık aramızda değil. Kısa ama dolu dolu bir hayattan sonra bize birçok şey öğretti. Belki müzik adına yapacağı pek bişey kalmamıştı (özellikle geçen 10-12 yılı göz önüne alırsak) ama başka alanlarda birçok büyük projeye imza atabilirdi. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Adam olacak çocukların artık kendi ayakları üzerinde durabiliyorlar. "Arkadaşım Eşşek" şarkısıyla büyüyen bir nesil şimdilerde "Ölüm Allahın Emri Ayrılık olmasaydı" şarkını söylüyor. </span><br />
<span style="font-size: large;"> Yüksek öğrenimini Belçika'da "<b>Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi</b>"nde tamamlayan, evli, iki çocuk babası ve çok iyi derecede İngilizce ve Fransızca konuşan Barış Manço, 40. yılına ulaşan sanat yaşamında kendisine layık görülen 300'ün üzerindeki ödülün dışında, aşağıdaki ünvanlara'da sahiptir: </span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
<b>Türkiye Cumhuriyeti: Devlet Sanatçısı Ankara </b>(1991)<br />
<b>Hacettepe Üniversitesi: Onursal Doktora Ankara </b>(1991)<br />
<b>Soka Üniversitesi: Uluslararası Kültür ve Barış Ödülü Tokyo, Japonya </b>(1991)<br />
<b>Belçika Krallığı: Leopold II Şövalyesi nişanı Brüksel, Belçika </b>(1992)<br />
<b>Fransa Devleti: Edebiyat ve Sanat Şövalyesi nişanı Paris, Fransa </b>(1992)<br />
<b>Pamukkale Üniversitesi: Onursal Doktora Denizli </b>(1995)<br />
<b>Min-On Sanat Vakfı: Yüksek Şeref Madalyası Tokyo, Japonya </b>(1995)<br />
<b>Liege Prensliği: Onursal Hemşehrilik Beratı Liege, Belçika </b>(1997)</span>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-68503414159682219282011-01-31T12:08:00.000-08:002011-01-31T12:08:44.835-08:00Hayat Tarzıma Karışıyorlar karıştırtmam<span style="font-size: large;">Dün akşam beşiktaşta Ege mutfağına getirdiği yorumla damağımda taht kuran bi mekanda yemek yiyorduk. Cephesi boydan boya cam kaplı, içindeki on masanın tamamı sokağın karşı yakasından bile net görünen, kapalı bir mekan. İçeriye üç adam girdi. Kara paltolar, kara bıyıklar, kara bakışlarla masaların arasında dolaşıp turlarını bitirdiler ve çıkışa yöneldiler. “Ne iş?” dediğimizde de o özenli iç mimari tasarımının içine eden eşşek kadar afişi gösterdi: Sigara İçmek Yasaktır. Dayılar sigara kontrolü yapıyormuş. O küçücük mekanda bir sigara bile içen olsa dışarıdan bile görünür, kokusu anında hissedilirdi; ama dayılar gözle ve herkesle gözgöze gelerek kontrol etti. Bakışlarındaki küçümseme ve aşağılama tavrı doğalarından mı, makamlarından mı, yoksa masalardaki içkilerden mi kaynaklanıyor bilemedim. Elimde olmadan ben de pis pis baktım, başkaları da Şimdi çıkıp “Bu rutin kontrol, biz sizin sağlığınız için çalışıyoruz” deseler haklı görünürler. Oysa benim hayat tarzım rutin olarak kontrol edilmemek. İlle de kontrol etmek isteyen, bana hissettirmeden etmenin yolunu bulsun. Bulamıyorsa gelsin öğreteyim. Başbakan da hayat tarzına karışıyor. Üstelik aksini iddia ederken, aynı cümle içind Bir başbakan “Iksırıncaya tıksırıncaya kadar içiyorlar, kimsenin hayat tarzına karışıyor muyuz? dediği an, birilerinin hayat tarzına zaten karıştı. İnsanlar içki içince aksırıp tıksırmadığına göre burada bir mecaz var. Bu mecaz olumsuz anlamda. İçki içmenin dozuyla ilgili. “Dozunu kaçırana kadar içiyorlar yine de birşey demiyoruz” ifadesi bir nevi kıyak yapıyoruz demek. Bazen karışmıyorum demek de bir “karışmadır” sayın abicim. Karışmamayı vaad ediyorsan, harbiden karışmayacaksın. Ya da açık açık “Ben karışırım” diyeceksin, fair play ortamında kapışacaksın.Gençliği koruma komisyonu da hayat tarzına karışıyor. Herhangi bir konuda 24 yaş sınırı getiremezsin. Bu 18-24 yaş arasındaki eşit anayasal vatandaşlık haklarına sahip olanların değil hayat tarzı, hukuki varlıklarına müdahale. “ABD’de bazı eyaletlerde böyle” diye gerekçe öne süremezsin. Çünkü o eyaletlerde rüşd ve seçme hakları da o yaştadır. 18 yaşındakine anayasayla verdiğin hakların birazını yönetmelikle 24 yaşına kadar geri alamazsın. 18 buçuk yaşındaki ayyaş, anayasa mahkemesine bireysel başvuru hakkını kullanır, yürütmeni durdurur; bir ayyaşla başedemezsin. Sadece iktidar değil, başkaları da karışıyor. Akademik unvan sahibi hocalar üniversitede hangi meslekdaşlarının hangi gazeteyi okuduğuna karışıyor Hastanedeki hekimbaşı hangi hemşirenin kimle flört ettiğine karışıyor. Elinden gelse patron işçinin, işçi patronun hayat tarzını değiştirmeye kalkacak. Gazeteci kendini first lady’nin giyimine laf atmaya hak sahibi görüyor, öğretmen öğrencinin saçının uzunluğuna takıyor Komşu komşuya karışıyor. İyice bir bakarsak herkes herkesin hayat tarzına karışıyor. Hep karıştı, daha karışacak gibi görünüyor; çünkü karışmama örneği sergileyerek alınacak bir model hiç olmadı; “Karıştırmam!” diyen çıkmadı; “Karıştırtmam” diyen otoriteye de rastlanmadı.Dün akşam Karaköy’de Ege mutfağına getirdiği yorumla damağımda taht kuran Maya’da yemek yiyorduk. Cephesi boydan boya cam kaplı, içindeki on masanın tamamı sokağın karşı yakasından bile net görünen, kapalı bir mekan. İçeriye üç adam girdi. Kara paltolar, kara bıyıklar, kara bakışlarla masaların arasında dolaşıp turlarını bitirdiler ve çıkışa yöneldiler. “Ne iş?” dediğimizde de o özenli iç mimari tasarımının içine eden eşşek kadar afişi gösterdi: Sigara İçmek Yasaktır.Dayılar sigara kontrolü yapıyormuş. O küçücük mekanda bir sigara bile içen olsa dışarıdan bile görünür, kokusu anında hissedilirdi; ama dayılar gözle ve herkesle gözgöze gelerek kontrol etti. Bakışlarındaki küçümseme ve aşağılama tavrı doğalarından mı, makamlarından mı, yoksa masalardaki içkilerden mi kaynaklanıyor bilemedim. Elimde olmadan ben de pis pis baktım, başkaları da… Şimdi çıkıp “Bu rutin kontrol, biz sizin sağlığınız için çalışıyoruz” deseler haklı görünürler. Oysa benim hayat tarzım rutin olarak kontrol edilmemek. İlle de kontrol etmek isteyen, bana hissettirmeden etmenin yolunu bulsun. Bulamıyorsa gelsin öğreteyim. Başbakan da hayat tarzına karışıyor. Üstelik aksini iddia ederken, aynı cümle içinde… Bir başbakan “Iksırıncaya tıksırıncaya kadar içiyorlar, kimsenin hayat tarzına karışıyor muyuz?” dediği an, birilerinin hayat tarzına zaten karıştı. İnsanlar içki içince aksırıp tıksırmadığına göre burada bir mecaz var. Bu mecaz olumsuz anlamda. İçki içmenin dozuyla ilgili. “Dozunu kaçırana kadar içiyorlar yine de birşey demiyoruz” ifadesi bir nevi kıyak yapıyoruz demek. Bazen karışmıyorum demek de bir “karışmadır” sayın abicim. Karışmamayı vaad ediyorsan, harbiden karışmayacaksın. Ya da açık açık “Ben karışırım” diyeceksin, fair play ortamında kapışacaksın. Gençliği koruma komisyonu da hayat tarzına karışıyor. Herhangi bir konuda 24 yaş sınırı getiremezsin. Bu 18-24 yaş arasındaki eşit anayasal vatandaşlık haklarına sahip olanların değil hayat tarzı, hukuki varlıklarına müdahale. “ABD’de bazı eyaletlerde böyle” diye gerekçe öne süremezsin. Çünkü o eyaletlerde rüşd ve seçme hakları da o yaştadır. 18 yaşındakine anayasayla verdiğin hakların birazını yönetmelikle 24 yaşına kadar geri alamazsın. 18 buçuk yaşındaki ayyaş, anayasa mahkemesine bireysel başvuru hakkını kullanır, yürütmeni durdurur; bir ayyaşla başedemezsin.Sadece iktidar değil, başkaları da karışıyor. Akademik unvan sahibi hocalar üniversitede hangi meslekdaşlarının hangi gazeteyi okuduğuna karışıyor… Hastanedeki hekimbaşı hangi hemşirenin kimle flört ettiğine karışıyor. Elinden gelse patron işçinin, işçi patronun hayat tarzını değiştirmeye kalkacak. Gazeteci kendini first lady’nin giyimine laf atmaya hak sahibi görüyor, öğretmen öğrencinin saçının uzunluğuna takıyor…Komşu komşuya karışıyor. İyice bir bakarsak herkes herkesin hayat tarzına karışıyor. Hep karıştı, daha karışacak gibi görünüyor; çünkü karışmama örneği sergileyerek alınacak bir model hiç olmadı; “Karıştırmam!” diyen çıkmadı; “Karıştırtmam” diyen otoriteye de rastlanmadı.</span>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-37538716860842280422011-01-03T13:57:00.000-08:002011-01-03T13:57:19.178-08:00HORBO'NUN BABASI ÇOLAK MEMO (bu dinciler o müslümanlara benzemiyor )birinci dünya savaşında suriye cephesinde kolundan vuruldu namı oradan geliyordu.<br />
savaştan sonra dağa cıktı eşkiya oldu.zaman zaman malatya'ya iniyordu erzak almak icin.<br />
dört tığ gibi gittiği şehir yolunda hilal kaşlı kara gözlü buğday tenli bir kıza vuruldu;emine<br />
soruşturdu; kız mıydı,gelin mi? emirler köyünün ağası vahap ağa'nın kücük kızıydı ,henüz 15 yaşındaydı.<br />
köye heyet gönderdi; allah'ın emri....''<br />
vahap ağa sözlerini kesti; benim eşkıyaya verecek kızım yok.''<br />
haberi alan çolak memo,otuz atlıyla emirler köyüne basıp emine'yi kaçırdı.<br />
kücük emine,çolak memo'nun ilk karısı değildi.<br />
çolak memo,on üç kadınla evlendi.dördünçüsünü boşar,bir daha alırdı.<br />
cumhuriyet'ten sonra eşkıyalığa ve mecburiyetten çokeşliliğe son verdi çolak memo.<br />
emine ,kocası çolak meme'dan hep kortu.<br />
bir gün evde kumalar meryem,bedriye ve emine otururken,polisler bir hırsızlık soruşturması icin eve geldi.<br />
çolak memo sorulara cevap verirken,diğer odada üç karısının konuşup gülmelerine sinirlendi.<br />
gidip,emine'yi balkondan attı.<br />
colak memo bu olay nedeniyle üc yıl hapis yattı.<br />
1933'te cezaevinden çıkınca emine'nin gönlünü aldı ve onu hamile bıraktı.<br />
emine,çolak memo'dan dört çocuk sahibi oldu.<br />
kocası ölünce malatya mensucat fabrikası'nda calışmaya başladı.<br />
büyük oğluna cok güveniyordu;cok calışkandı,sınıfları hep dereceyle bitiriyordu.<br />
onu kücüklügünden beri''horbo...horbo '' diye seviyordu.<br />
horbo dayısının kızıyla naşanlıydı.<br />
birgün fabrikaya polisler geld,emineyi alıp karakola götürdüler.<br />
oğlunun ünlü gazeteci ahmet emin yalman'a suikast yaptıgını öğrendi.<br />
horbo cezaevine girerken oda ameliyat masasına yattın;beyninde ur vardı.<br />
yıllarca oğlunun cezaevinden cıkmasını bekledi.her gece agladı.oğlu cezaevinden cıktıktan bir süre sonra hayata gözlerini yumdu.<br />
<div style="color: red;">COLAK MEMO İLE EMİNE'NİN OĞLU '' HORBO'' KİMDİR BİLİR MİSİNİZ; <span style="color: purple;">HÜSEYİN ÜZMEZ</span>! </div>bursada 14 yaşındaki b.ç:ye cinsel istismarda bulundugu iddiasıyla tutuklu bulunan vakitgazatesi yazarı hüseyin üzmez.<br />
şimdi ortaya ben kendi şahsımdan bi anattot koymak istiyorum buruya kadar kitaptan alıntıydı.hüseyin üzmez bu insanlık ayıbını ne yazıkki başta köşe yazarları oldugu vakit gazetesi olmak üzere dinci medya ya hic gormedi ya da işi sulandırmaya calıştı. benzer tavır aczmendi şeyhi müslüm gündüzün fadime şahinle basılmasındada gostermişlerdir bence nerde burda müslümanlık ehli sünnet hak hukuk dini alet ederk siyaset yapmayın ben bu gurupları sevmiyorum diyrum başıma kalkıyorlar herkez dinini yaşıcaksan adam akıllı yaşa alalh sana kuranıkerim indirmiş oku oren diye icinde eksiksiz herşey var ona buna sormaya gerek yok yok otarikat yok bu tarikat yapmayın ya bukadar cahil olamayız biz goruyoruz işte iclerinde ne pislikler cıkıyor tarikatlara karşıyım onun eteyını opüyolar diz cokuyorlar ne ya bu kimlerki bu tarikat başları diz cokuyorlar bu ne bicim bi cahilliktir anlamıyorumki ben zaten kime anlatıyorumki !!! arasıda muammafatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-57854210179378818532011-01-01T12:18:00.000-08:002011-01-01T12:18:21.454-08:00Kanuni Sultan Süleyman'ın hayatından kesitler sunma iddiasıyla çekilen Show TV'nin yeni dizisi Muhteşem Yüzyıl, Osmanlı Devleti'ni kendi zihinlerinde oluşturdukları 'harem'den ibaret sananların çarpık tarih anlayışını bir kez daha gözler önüne serdi.<h6 class="uiStreamMessage" data-ft="{"type":"msg"}"><span class="messageBody"><span style="color: red;">Kanuni'nin içki içtiği, harem hayatını cinsellikten ibaret gösteren dizi çarpık bilgilerle dolu.</span><br />
<br />
Kanuni Sultan Süleyman'ın hayatından kesitler sunma iddiasıyla çekilen Show TV'nin yeni dizisi Muhteşem Yüzyıl, Osmanlı Devleti'ni kendi zihinlerinde oluşturdukları 'harem'den ibaret sananların çarpık tarih anlayışını bir kez daha gözler ön<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show">üne serdi. 5 Ocak'ta yayına girecek dizinin tanıtımları bile Osmanlı'nın yanlış aksettirildiği tartışmaların alevlendirdi. Tanıtımlar, senarist Meral Okay'ın ömrü savaş meydanlarında geçen Kanuni Sultan Süleyman'ın adaletini ve Avrupa'yı dize getiren kahramanlıklarını bir kenara bırakıp diğer kötü örneklerde olduğu gibi 'harem' safsatasına sığındığını ortaya koydu.<br />
<br />
<span style="color: red;">İVEDİK KAFALI ADAMLARIN İŞİ</span><br />
<br />
Cihan padişahı Kanuni'nin zaferlerini görmezden gelen Muhteşem Yüzyıl fragmanlarında, Kanuni ile ilgili gerçekdışı bilgiler de ön plana çıkarılıyor. Fragmanlarda, Hürrem Sultan, işkenceler altında Kanuni'ye zorla eş yaptırılıyor. Kanuni'yi kadın düşkünü olarak gösteren dizi, padişah için toplanan kızların hamamda toplanması ve padişah için birbirleriyle "havlet yarışında" olduğu da yansıtılıyor. İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı Sinema Direktörü Yusuf Kaplan, dizinin daha önce kendilerine destek almak amacıyla başvurduğunu ancak "rezalet" nedeniyle bu talebi kabul etmediklerini dile getirdi. Kaplan, "Bu senaryoyu yazanlar sömürge kafalı, Recep İvedik zihniyetli adamlardan başkası değil" dedi. Tarihçi Yazar Ali Satan ise "Bu batının algısıdır. Oryantalist yaklaşım" diye tepkisini koydu.<br />
<br style="color: red;" /><span style="color: red;">GAY SAHNESİ BİLE VAR</span><br />
<br />
Kanuni kitabının yazarı Tarihçi Okay Tiryakioğlu, "Son zamanlarda Türk dizlerinin yurt dışında satılıyor olması bunda etkili oldu. Kar amacı güdüyor. Çok şaşırmadım. İzleyici gerekli cezayı verecektir. Gay sahnesi bile var dizide böyle saçmalık olmaz. Kanuni asla içki içmiyordu. Bu koca yalan. Ömrünü Allah için adamış bir kişidir Kanuni... Diziye izleyicinin ilgi göstermeyeceğine inanıyorum" dedi. Tarihçi Mustafa Armağan da Kanuni'nin içki içtiği sahneyle ilgili şu yorumu yaptı: "Kanuni'nin içki içtiğini ilk Halil İnancık yazmıştı. Ama o nereden buldu bilgiyi bilmiyorum. Kanuni içki yasaklayan bir padişahtır. Yazdığı mektuplardan da anlıyoruz ki inançlı bir mü'mindir."<br />
<br />
<span style="color: red;">Gerçekler çarpıtılmış</span><br />
<br />
Yapımcılığını Timur Savcı'nın üstlendiği dizide, 10. padişah Kanuni Sultan Süleyman'ın sözde hayatı anlatılıyor. Show TV ekranlarında seyirciyle buluşacak olan dizide, Kanuni'yi Halit Ergenç canlandırırken, Valide Sultan'ı ise dominant anne karakteriyle Haziran Gecesi, Aşk-ı Memnu gibi dizilerde oynayan Nebahat Çehre oynuyor. 5 Ocak'ta yayınlanacak dizi için hazırlanan dört ayrı fragman da internette yayınlanmaya başlandı. Eleştirmenler reytingi adına popüler oyuncuların dizi için toplatıldığını ve aynı kaygıyla, tarihi gerçeklerin çarpıtılarak senaryonun çok tartışılacak hale getirildiğine vurgu yapıyo</span></span></h6>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-70527516774666321872010-12-23T12:59:00.000-08:002010-12-23T12:59:14.552-08:00Karmate13 Ocak perşembe akşamı TAKSİM/Jolly Joker Balans'da KARMATE -<div class="short_content">KARMATE; Lazca su değirmeni anlamına geliyor. Karadeniz müziğinin yeni seslerinden güzel bir grup, ilk albümleri ‘nani’ ile gönüllerde ayrı bir yer edindiler. </div><span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt;"><strong><span style="color: #0033cc;">Daha çok anonim türküleri seslendiren KARMATE, Karadeniz müziğinin son zamanlarda çıkardığı en iyi gruplardan bir tanesi. </span></strong></span><br />
KARMATE ikinci albümü olan ‘navino’yu da piyasaya çıkardı. Karadeniz müziğine hizmet eden böylesi grupların her geçen gün artması, kendi düş ve düşünceleri ile Karadeniz müziğini yozlaştırmadan, katkı sağlaması çok güzel. KARMATE Gurubunun solisti Resul Dindar. <br />
<strong><br />
</strong><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_Aq7BWDCzwvo/TRO3z4ZV2XI/AAAAAAAAAA0/3EqSm89GCcc/s1600/21343.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="161" src="http://3.bp.blogspot.com/_Aq7BWDCzwvo/TRO3z4ZV2XI/AAAAAAAAAA0/3EqSm89GCcc/s320/21343.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span style="color: #cc3300;">Karmate olarak Artvin’den müzik yolculuğuna başladınız. Artvin bu konuda bereketli topraklara sahip, özellikle Kazım Koyuncu’dan sonra… </span><br />
Evet, doğru. Bölgeye baktığımız zaman Artvin’den yorumcu Rize’den de enstrüman icracısı daha çok çıkıyor. Artvin’de özellikle Kazım Koyuncu’dan sonra müzik grupları çıktı. Aslında, Kazım Koyuncu’da insanlar kültürlerinin ne kadar değerli olduğunun farkına vardı. Onun müziğinde kültürlerini, kendi dillerini gördüler, merak edip yaşadıkları coğrafyayı araştırdılar bu da turizm başta olmak üzere birçok şeyi etkiledi. Kazım Koyuncu’nun müziği herkesi etkiledi. O sesin geldiği toprakları merak etti insanlar… Müzikle alakalı olarak gençler belki de kendilerinde cesaret buldular. Kazım koyuncu, cesaret verdi, bu anlamda gençlere yol açıt, çok güzel bir örnekti bizler için. Kazım Koyuncu, Birol Topaloğlu, Fuat Saka, Volkan Konak Karadeniz müziğinin özüne hizmet eden örnek sanatçılardır. <br />
<br />
<span style="color: #cc3300;">Son yıllarda özellikle Karadeniz müziğinin aslından çok uzaklaştırıldığını ve bunun da ‘geliştirmek’ adı altında yapıldığını görüyoruz… <br />
</span>Aslında ben Karadeniz müziğinin çok fazlada geliştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Şöyle ki: düşünün doğayı ne kadar geliştirebilirsiniz ki… Bence doğa ve müzik bir bütündür. Sanatın dili doğanın içerisindedir, onu çok fazla bozmamak lazım. Çok farklı şeyler yapma adına farklı enstrüman, farklı tarzlar denendiği zaman o müzik doğallıktan çıkar. Karadeniz müziği çok zengindir ama bir yerde de durmak gerekiyor. Bu müziği icra eden kişinin bu konuda kendine sınır koyması lazım, Karadeniz müziğini çok fazla değiştirmemek, içeriğini çok karıştırmamak gerektiğini düşünüyorum. O kültür neyse öyle kalmalı. <br />
<br />
<span style="color: #cc3300;">Kazım Koyuncu bunu başardı. Yaşasaydı müzikal anlamda neler yapardı diye merak ediyorum… <br />
</span>Aslında bunu çok insan merak etmez ve sormaz. Hep şunu derler; Kazım Koyuncu yaşasaydı Karadeniz müziği çok daha iyi yerlere gelirdi. Ama zaten Karadeniz müziği çok iyi yerlerde şu anda… Bundan daha iyi nereye gidebilir ki? Bu müzik şu anda çok güzel bir yerde, bundan daha farklı bir yere götürülmeye çalışılırsa bozulur diye düşünüyorum. Zaten bununda şu anda çok kötü örnekleri var müzik piyasasında. Sanatın hangi dalıyla uğraşırsa uğraşsın bence sanatçının yaşama dair bir tavrın, bir duruşun olmalı. Kazım Koyuncu’da bu vardı. Kazım’dan sonra Karadeniz müziğinde bir hareketlenme oldu bu hareketlilik hala devam ediyor. Karadeniz müziğinde bir rant var. Bu müziği her toplum dinleyebiliyor. <br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="color: #000099; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><strong>"KARMATE olarak kimseyle rekabet içerisinde değiliz. Bize göre, herkes başkadır, herkes yaptığı müzikle güzeldir.</strong> "</span></div><br />
<span style="color: #cc3300;">Karadeniz müziğinde tek enstrümana bağlılık ve son yıllarda ortaya çıkan yeni müzik grupları hakkında ne düşünüyorsunuz? <br />
</span>Müziğimiz sadece bir enstrümana bağlı kalmaktan çıktı, daha fazla enstrümanların kullanıldığı, Karadeniz’e yakışan bir müzik var şuanda. Bence ne kadar çok müzik grubu ortaya çıkarsa Karadeniz müziği de o kadar zenginleşir ve güzel yerlere gelir. Aslında toplumumuz da müzik konusunda bilinçlendi, neye alkış tutması, neye değer vermesi gerektiğini biliyor. Kazım’dan sonra Karadenizli müzisyenlere inanılmaz bir koruma içgüdüsü de gelişti. Karadeniz insanı özellikle genç sanatçılarına sahip çıkmaya başladı, konserlerine gidiyor, albümlerini satın alıyor. Dolayısıyla bu durum müzik piyasasını da hareketlendirdi, müzik şirketleri de Karadeniz müziği yapan herkese albüm yapmaya başladı. Bence Karadeniz’den çıkan müzik grupları bu işi iyi götürüyor. <br />
<br />
<span style="color: #cc3300;">KARMATE olarak hangi düşüncelerle yola çıktınız?</span> <br />
<br />
İnsan icra ettiği sanatın arkasında durmalıdır. Ben sahne arkası saklanan biri değilim, her zaman dinleyicilerimin arasındayım. Onların sorularına cevap veriyorum. Biz KARMATE olarak bu yola çıktığımızda benim aklımda şu vardı; Karadeniz’in hak ettiği o müziği devam ettirmek, topraklarına ve kültürüne sahip çıkmak. Ben bu anlamda yeteneğimi biliyordum. Kendimi en iyi nerede ifade edebilirdim bunu zaten çok önceden keşfetmiştim. Bu anlamda yapacağım tek şey müzikti. Ama bunun bir amacı da olması gerekiyordu. Yaptığım müziğin bir işe yaraması, bir yerlere faydasının olması gerekiyordu. Bir anlamı olmalıydı. Bu nedenle Karadeniz müziği çok iyi bir tercihti, çünkü bu zaten benim kültürümdü. <br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="color: #0033cc; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><strong>"Biz Karadeniz müziği yapıyoruz, yüklendiğimiz misyonun da farkındayız, o nedenle daha çok çalışmak, daha iyi müzik yapmak zorundayız. "</strong></span></div><span style="color: #cc3300;">İstanbul gibi bir metropolde müzik yapmak, orada yaşamak nasıl bir etki yaratıyor? <br />
</span>Dört yıldır İstanbul’dayım kültürel anlamda oradan hiçbir şey almadım. Aksine bendekileri İstanbul’a verdim. Karadeniz dışında bulunduğum hiçbir yere konsantre olamadım, kendimi de oralara yakıştıramadım. O büyük şehirlerdeki kalabalıklar, beton yığınları hiç bana göre değil. Bunun dışında kulağıma gelen sesler de kötü. Oysa memleketimde derelerin sesini çok güzel duyabilirsin, kuşların sesini duyabilirsin, kısaca doğanın sesini duyabilirsin. Bir de alıştığımız sesler var, Karadenizli müzik yorumcularının tınılarına yansıyan bir yanıklık vardır. Bu bizim yaşadığımız doğa ile alakalı. Karadeniz doğasının bize verdiği bir ayrıcalık, bir güzelliktir bu... <br />
<br />
<span style="color: #cc3300;">Sahneye çıktığınızda müzik yapmak dışında bölge ya da ülke sorunlarıyla ilgili olarak sosyal mesajlar veriyor musunuz? <br />
</span>Her şeyde olduğu gibi müzikte de samimiyet çok önemlidir. Karmate olarak amacımız müzik yapmak, bu yolda yürüyoruz. Önceliğimiz kültürümüzü müzikle duyurabilmek, daha sonra sosyal sorunları dile getirmek. Biz müzikal anlamda kendimizi ortaya koymaya, ispat etmeye çalışıyoruz. Bunu yaparken de kendimizi görmeye çalışıyoruz. Bütün bunlardan sonra tamam ben bu insanların haklarını savunabilme sorumluluğunu üzerine alabilirim diyeceksin, o zaman konuşmaya başlayacaksın. Bizim için daha çok erken, biz şu anda sadece müzik yapıyoruz. Sahneye çıktığınızda müzik dışında çok şey söyleyebilir insan. Mikrofonu eline alan çoğu insan bunu sömürü aracı olarak kullanabiliyor. İnsanlardan neleri götürebilirim düşüncesi var. Aslında ne verebilirimden çok ne alabilirim var. Yaptığı sanatı insanların duygularını sömürme aracı olarak kullananlar da var. Kendini daha popüler yapabilme çabası birçok sanatçıda var. <br />
<br />
<br />
Bizim gidecek daha çok yolumuz var, kendimizi en iyi ifade edebileceğimiz müziği yapacağımız yere kadar gideceğiz. Biz KARMATE’yiz. Bu değirmeni suyu da dinleyicilerimizden, halkımızdan geliyor. Su geldiği sürece değirmen çalışmaya, üretmeye devam edecek. <br />
<br />
<span style="color: #cc3300;">Biraz da piyasaya çıkardığınız albümlerinizden bahsedelim… <br />
</span>KARMATE çıkardığı iki albümü de anonim türkülere ayırdı. Bu albümlerimizde yok olmaya yüz tutmuş türküler ve dörtlükler var. Biz bu türküleri bir nevi kayıt altına almış olduk, arşiv gibi düşünebiliriz. İki albümü de kısa sayıla bilecek aralıklarla piyasaya sunduk. Bu türküleri neden daha sonraya saklamadığımızı sorarsanız: aslında bu kadar kısa aralıklarla albüm çıkartmaya bilirdik. Ama bu değirmen sürekli üretiyor. Biz insanlarımıza çok güzel türküler armağan ediyoruz. Bunu bekletmenin bir anlamı yok.fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-56277170760713596912010-12-22T16:21:00.001-08:002010-12-22T16:21:55.727-08:00Paranoyak Takılmalar<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://belikce.blogspot.com/2010/08/paranoyak-taklmalar.html">Paranoyak Takılmalar</a> </h3><div class="post-header"> </div><strong>Durup durup aklıma takılan bazı şeyler olur.<br />
Daha önceleri geceleri başımı yastığa koymamla basmaya başlayan bu bitmez sorularımın esiri olmamak için yatma saatlerimi epey geciktirdiğim bile oldu. Öyle böyle değil! Bildiğiniz paranoyaklık hali.<br />
<br />
Kaşığa neden kaşık adı verildiğini düşünürken, kaşığın ilk keşfine kadar gerileyen sorular... Kendi kendime yüzlerce kez 'saçmalama diyen demiş boşver dal hayallere...' desemde, hayal nedir sorularıyla karşılaşmaya başlayınca iflah olmaz bir umutsuz vaka olduğuma inanmaya başladım. Önceleri sadece geceleri başıma gelen bu saçmasapan sorgulamalar giderek gündüz saatlerine yayılmaya başlayınca paylaşmaya karar verdim. Belki aranızda benden birileri vardır, birlikte toplu terapi yapar ya soruların yanıtlarını bulmakla ömrümüzü yeriz, ya da birbirimize güler iyileşiriz;)<br />
Google gibi bir arama motorunun dünyanın tüm bilinmeyenlerini bilmemize olanak tanıdığını unutmuyorum ama mantıklı sorular için!<br />
<br />
Evlilik için neden 'dünyaevi' denir? Buyrun sorun Google'a? Bir dünya dünyaevi açıklaması var ama neden denir... bunun açıklaması yok!<br />
<br />
Çoğunluğun beğenmediği film, kitap, müzik neden hep liste başlarında yer alır? "Ayy bu adamdan nefret ediyorum!" dediği halde neden insan ısrarla adamın görüntülerini izlemeyi sürdürür?<br />
<br />
Esprili insanların çoğu neden küfürbazdır ya da argo sözcükler kullanır? Küfür komik bir şeyse, neden insanlar kendilerine küfredildiğinde kızarlar?<br />
<br />
Çok gülünce ağlanacağının bilimsel bir ispatı var mıdır?<br />
Biz Türkler hemen her konuda espri üreten bir milletiz. Cenaze evinde kıkırdaşıp gülmemize bile "sinirler bozuk" diye kılıf uydurmaya çalışırız ama ben buna inanmıyorum. Ölen dünyanın en aksi adamı bile olsa yaratmış olduğu komik durumlar vardır, bunları anıp gülmek ölene saygısızlık filan değildir! Sonuçta biz her durumda gülünecek bir şeyler bulabiliyorsak, eh ağlanacak bir şeylerde olduğuna göre... "neden çok ağladık inşallah çok gülmeyiz demiyoruz?" Takıntılı mıyız?<br />
<br />
Denize dizlerine kadar girip, orada dakikalarca beklerken neden ikide bir plajda güneşlenen yakınlarına "gelin su harika" diye gaz verir insanlar? Sen su kontrolünden sorumlu tatilci misin?<br />
<br />
Havanın soğuk,sıcak ya da güzel olduğunu herkes anlayabilecek kapasitedeyken, sıcak soğuk yakınmalarının anlamı nedir?<br />
<br />
İlk kim konuşmayı denemiştir? Ne demiştir? Sözcüklere anlamlar nasıl yüklenmiştir? Neden hayır olumsuzdur, evet olumludur? Kimin kafasının altından çıkmıştır? Babanın erkek kardeşi neden amca, kız kardeşi neden haladır? Ne anlamı vardır?<br />
<br />
Twitter üyesiyim bildiğiniz üzere...<br />
Kafamda twitterın dişi kullanıcıları için bir dolu soru! Kendilerine sorsam... "sapık mısın?" diye sorabilirler, açıkcası çekiniyorum;) Neden erotik rumuzlar, erotik fonlar, erotik profiller? Sakıncası yok tabi ki. Ama neden bunların sahibi dişiler?<br />
Buna bağlı hemen bir diğer aklıma takılan, madem bu kadar iddialısınız ee neden kimliğinizi saklıyorsunuz? Ayıp mı? Ayıpsa derdiniz ne? Bu ne turşuysa bu ne perhiz durumu bile yok!<br />
<br />
Kısaca...<br />
Yukarıda dile getirdiklerim aslında basit görünebilir. Ama verdiği rahatsızlığı anlatamam.;(<br />
Havuzun bir türlü doldurulamamasını, karşılıklı kalkan iki otobüsün bilmemkaç km hızla gittiklerinde hangi noktada karşılaşacaklarnın anlamsızlığını bile teslim ettiler, ders programlarından çıkardılar ama benim "neden kaşığa kaşık denmiş ki?" soruma hala bir yanıt yok.<br />
<br />
Varsa sizin de takıldığınız sorular paylaşalım mı? ;)</strong>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-6233008916207997662010-11-28T02:36:00.000-08:002010-11-28T02:36:17.878-08:00MÜSLÜMANLAR HEM "LAYT" HEM DE "LAKAYT" OLDULAR. <br />
<h2 class="uiHeaderTitle" style="color: red;">Prof. Dr. İhsan Süreyya Sırma: Müslümanlar hem "layt" hem de "lakayt" oldular.</h2> <span style="color: red;"></span> <span data-jsid="text"><div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_4cf229f3b534d4501381124">Prof. Dr. İhsan Süreyya Sırma, Müslümanlara ser eleştiriler yöneltti. Sırma, Müslümanların hem "layt" hem de "lakayt" olduklarını vurguladı.<br />
<br />
Prof. Dr. İhsan Süreyya Sırma on yıldır bulunduğu Viyana’dan geçtiğimiz yılın Temmuz ayında döndü. P<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show">rof. Sırma ile Viyana’ya neden gittiğini, on yıl boyunca orada ne gibi faaliyetlerde bulunduğunu, Türkiyeli Müslümanların hali hazırdaki durumlarını, başörtüsü konusunu, tez konusu yaptığı 2. Abdülhamid’i, üzerinde çalıştığı ve yakın zamanda okuyucuların istifadesine sunmayı planladığı altı ciltlik “Müslümanların Tarihi” isimli kitabını konuştuk.<br />
<br />
Uzun bir süre Viyana’da kaldınız. Orada hocalık yaptınız, birçok öğrenci yetiştirdiniz. Viyana’ya ne zaman ve niçin gittiniz? <br />
Viyana`ya gidişim planlanmış bir şey değildi. 1996`da Sakarya Üniversite’sinde görevime son verilince İstanbul`a geldim. Sonra Tayyip Bey`e İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı sırasında, 2000 yılına kadar Kültür ve Tarih danışmanlığını yaptım. 2000 yılında Viyana`dan bana bir teklif geldi. “Burada kâğıt üzerinde bir İslam Araştırmaları Enstitüsü açılmış, fakat bir türlü faaliyete geçememiş. Bunun kuruluşuna yardımcı olur musunuz? Biz bir konferans düzenleyelim, konferansa gelin bu arada görüşelim” dediler. Peki dedim, ve konferans vermek üzere Viyana’ya gittim. Gerçekten de, yıllar önce İslam Araştırmaları Enstitüsü adında bir enstitü kurulmuş ama bir proje olmaktan öteye gidememişti. Oradaki Milli Görüş teşkilatı bu enstitüyü hayatiyete geçirmek üzere benden yardım istediler. Tüzüğü inceledik ve dedik ki, tamam biz bu enstitüyü faaliyete geçirelim. O zaman bana biraz kalmamı teklif ettiler. Ben de tamam dedim, on beş-yirmi gün kalırım dedim. Ama kalış o kalış... Tam on sene oldu. </span></div><span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> On yıl boyunca Viyana’da neler yaptınız? </span></span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Orada değişik programlarım oldu. Aşağı-yukarı İmam Hatip ve eski Yüksek İslam Enstitüsü’nün programları gibi programlar yaptık. Enstitüde, Kur’an, Tefsir, Hadis, Fıkıh, İslam Tarihi, Kelam, Arapça, pedagoji ve tabi bu arada Almanca gibi dersler vardı. Ben İslam Tarihi derslerine girdim. Diğer derslere de başka hocalar bulduk. Bu şekilde on sene devam ettik. Enstitü tam oturdu, dedim ki “artık bana müsaade, ben yoruldum, İstanbul’a dönüyorum.” <br />
<br />
Viyana’daki İslâm Enstitüsüne paralel olarak daha önce kurulmuş bir İslam Akademisi vardı. Bu akademi, Avusturya Devleti’ne bağlı, resmi bir kurumdur. Çünkü Avusturya, Sultan II. Abdulhamid’in kendilerine müracaatı üzerine, 1912’den beri İslam`ı din olarak kabul etmiş ve bunu anayasaya koymuştur. Onun için din adamı yetiştirme mecburiyeti var. İşte bu akademinin isteği üzerine, orada da Arapça olarak İslam Tarihi derslerine girdim. </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Bu resmi bir teklif miydi hocam? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Evet. Tabi resmi bir teklif. O zamanlar akademi bünyesinde profesör olmadığı için, kadrolarına beni de almak istediler. Almancayı ders verecek seviyede bilmediğim için, Akademi yönetim kurulunun aldığı bir kararla İslam Tarihi dersini Arapça olarak verdim. İki sene o şekilde orada da ders verdim. Geçtiğimiz temmuz ayında da Türkiye`ye geri döndüm. <br />
<br />
Enstitü ve akademiye paralel olarak, 2000 yılından itibaren Türkiye`den Mili Görüş ve ÖNDER vasıtasıyla gelen başörtülü kız ve erkek öğrencilere de dersler vermeye başladım. Bu öğrenciler, Türkiye’de uygulanan başörtüsü yasağı ve İmam-Hatip liselerine konmuş olan katsayı probleminden dolayı Viyana’ya gelmişlerdi. Bu öğrencilerin sayısı her sene çoğaldı. Bunun üzerine, ÖNDER`in erkekleri ve kızları için bir dernek kuruldu ve adına “WONDER” denildi. Kızlar ve erkekler için, yurt olmak üzere ayrı ayrı büyükçe iki bina satın alındı. Tabi hem oraya derse gidiyordum hem de Milli Görüş yurtlarında okuyan öğrencilere... </span></span><br />
<br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show">Başörtüsü yasağı sona erdi. YÖK Başkanı, ÖSS ve KPPS dâhil tüm sınavlara başörtülü girilebileceğini açıkladı. Neler söylemek istersiniz?</span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Doğrusu bu yasağın ortadan kalktığına inanmıyorum. Çünkü bugünkü yönetimden güç alarak YÖK bunu yapıyor. Yarın Allah korusun yönetim değişirse ve mahut “28 Şubat” kafalı bir yönetim gelirse, eski tas eski hamam olur. Onun için bunun kanuna konması lazım. Bütün dünyada olduğu gibi “hiç kimse kimsenin kılık-kıyafetine karışamaz” şeklinde bir kanun çıkarmak lazım. Herkesin mağduriyeti giderilmeli. Yoksa bu bir kangren olur gider. Nitekim boşu boşuna Türkiye`yi meşgul ediyor. </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Türkiyeli Müslümanların hali hazırdaki durumunu nasıl görüyorsunuz? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">80`li yıllarda Müslümanlar hakikaten güzel bir arayış içerisindeydiler. Okuyorlardı, toplumda var olduklarını gösteriyorlardı. Bir örnek vereyim. Mesela benim “Mekke Dönemi ve İşkence” diye bir kitabım var. Senede üç baskı yapıyordu. Ne demek istiyorum? Yani Müslümanlar kitap okuyorlardı. Fakat 12 Eylülden sonra özellikle 28 Şubat`tan sonra Müslümanlar okumayı bıraktılar. Tabi İmam Hatip okullarının kapanmasının da bunda bir payı var. <br />
<br />
Kanaatime göre Müslümanlar hem “layt”, hem de “lakayt” oldular. Yani “ben modernce yaşayayım, o arada namazı da kılarsam iyi olur” gibi düşünmeye, bu düşünceleri doğrultusunda, -yani inançları doğrultusunda değil- yaşamaya başladılar. Artık Müslümanlar için öncelik İslam değil, modern yaşam biçimidir. Oysa Müslümanların, dinlerini öncelemeleri gerekir.</span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"> Sizin gördüğünüz kadarıyla öncelik nedir? </span><br />
<span data-jsid="text">Öncelik, Allah’ın emrettiği ve Resûlullah (s.a.s)’in tebliğ ettiği doğrultuda bir yaşam sürdürmektir. Yani yaşamımızın gayesi modern bir yaşam sahibi olmak değil, Müslümanca bir yaşam sahibi olmaktı<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show">r. Bir örnek vereyim; Değişik yayınevlerinden İslami kitaplar çıkıyor. Bu kitaplar diyelim ki 1. baskıda bin adet basıyor. Birkaç sene sonra kitabın baskı durumunu soruyorum; ilk baskıyı bile bitiremediklerini söylüyorlar. Ama bakıyorsunuz, magazin bir kitap basılıyor. Müslümanlar ona sarılıyor, okuyor. Hatta okumasalar bile gidip alıyor ve evdeki kütüphanesine koyuyor. Böylece hem kendisine, hem de başkalarına entelektüel olduğunu ispata çalışıyor. Üstelik bu hareketiyle entelektüel değil, “entel” olmaya çalıştığının farkında bile değil. Demem o ki, Müslümanlar entelektüel/münevver olma yerine, entel olma peşindeler. Çünkü entelektüel olan okur. Müslümanlar entelektüel olmadan, entel olmak istiyorlar. Yani bir şey okumadan okumuş gibi görünmek istiyorlar. Onun için İslami kitaplar satılmıyor. Fakat bunun dışında kalan “magazin kitaplar” baskı üzerine baskı yapıyor. Ve Müslümanlar, bu kabil sansasyonel kitaplara milyonlarca lira para veriyorlar. </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show"><span style="color: red;"> Yani Müslümanların düşünsel olarak mı öncelikleri değişti? </span></span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Düşünsel olarak değil, imanî olarak öncelikleri değişti. Önceliğimiz değişti. Önceliğimiz, her gün biraz daha modernleştirmeye çalıştığımız yaşam tarzımız oldu. 35 sene önce Erzurum`da bir makale yazdığım da fırtına kopmuştu. Bildiğiniz gibi, kimin uydurduğu belli olmayan ve hâlâ tedavülde olan, üstelik “hadis” diye öğretilmeye devam edilen bir söz vardır: "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın ölecekmiş gibi Ahrete çalış." Bu sözü hadis diye bize yutturdular. "Böyle bir hadis yok" diye bir makale yazdım. Hadis profesörleri bile itiraz ettiler. Dediler ki, "biz bu hadis’le vaaz ettik, kitaplarımıza koyduk." İyi de kardeşim yok böyle bir hadis, düzeltin o zaman, dedim; hiçbir hadis hocası bu konuya değinmedi. İşte Müslümanlar, “hadis” dedikleri bu kuralı dahi biraz değiştirerek, yani işin “ölüme taalluk eden” kısmını devreden çıkararak bu bugünkü seküler yaşamlarına kavuştular... <br />
<br />
Bu, “hadis” denilen söz şu tehlikeyi getirdi; Müslümanlar dünya için yaşar oldular, ve ahiretlerini de unuttular. Zannettiler ki beş vakit namaz kılınca Müslümanlık tamam oluyor. Hâlbuki İslam, hayatımızın bütününü içeriyor. Öyle bir hal oldu ki, yani Müslümanlar dünyaya öylesine daldılar ki, bunları düşünmeye bile vakit bulamıyorlar. Hele bu pespaye tv dizileri var ya, bunlar Müslümanları iyice ellerine almış, onlara tv. ahlakını empoze edip duruyorlar. Bizdeki bu “dizi hastalığı” dünyanın hiçbir yerinde yok.<br />
<br />
Biliyorsunuz bendeniz biraz fazla gezen bir insanım. Gittiğim İslam ülkelerinde de maalesef bizim televizyonların dizileri izleniyor, bu dizilerle bizim çoluk-çocuğumuzun ahlakını bozdukları yetmiyormuş gibi, onların da ahlaklarını bozuyorlar… Bir erkek veya kadın eşini nasıl aldatır, böyle durumlarda, -bu fiilleri teşvik etmek için- zorda kalanlara nasıl yardım edilir, “metres hayatı”, flört çeşitleri, şiddet olayları vs. vs… Dizilerden hemen sonra internete koşup “çet” yaparlar; ve bu “çet”lerde, eşleriyle değil, başkalarının eşleriyle çetleşenler sayesinde binlerce aile yıkılır; çocuklar ortada kalır… <br />
<br />
Bir de şunu söylemek istiyorum, Türk milleti çok fazla siyasallaşmış. Kardeşim, kahveye gidiyorsunuz kimse kitap okumuyor; herkes falan partinin programı nedir, falan parti başkanı konuşmasında ne dedi? Bunu konuşuyorlar. Okullara gidiyorsunuz aynı şey, Cemaatlere gidiyorsunuz, aynı şey... Herkes politika konuşuyor, kimse ilim konuşmuyor. Bütün insanlar politize olup gitmişler… Evlerde ömürlerinin son anlarını yaşayan dedeler, nineler bile, politikayla ilgileniyor! </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Batı toplumu böyle değil mi? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Batıda öyle bir şey yok. Ben batıda yaşıyorum. Dört senede bir seçim geliyor geçiyor, haberim bile olmuyor. Niye? Dört senede bir millet gidip oyunu kullanıyor; o kadar! Bizdeki gibi vay böyledir, vay şöyledir dedikoduları orada yok. Gidin Anadolu’nun bir köyüne, köy kahvesinde bile başbakan konuşulur, onun yerine hükümet kurulur; muhalefetin yerine muhalefet konuşulur. Neden peki? Çünkü okumayı terk etmiş olan bu milletin yapacağı başka bir şey yok. Eskiden Osmanlı döneminde bu kahvelerin adı Kıraathane idi. Yani okuma salonu idi. Şimdi ise “siyasethane” oldu. </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Bu gidişatı değiştirmek için ne yapmak gerekir? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Vallahi benim elimde bir şey yok. Belki biraz ağır olacak ama Bakara suresinin başında şöyle bir ayet var. Diyor ki; Allah`ı ve müminleri kandırmaya çalışırlar. Yani Allah korusun, Müslümanlar biraz böyle bir duruma doğru gidiyorlar. Kendilerini kandırıyorlar, Müslümanları kandırıyorlar. Allah`a inanıyor gibi görünüyorlar fakat başka ilke ve ülkülerle yaşıyorlar! </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Müslümanların Müslümanca yaşaması için ne yapması lazım? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Müslümanların dinin gerektirdiği gibi yaşamaları için önce o dini öğrenmeleri lazım. Oysaki hiç kimsenin Müslümanlığı öğreneyim diye bir derdi yok. Hal böyle olunca da, Cağaloğlu`nda yayınlanmış, iki tane kitap okuyanlar, bakıyorsunuz müctehid kesilmiş. Allah aşkına böyle şey olur mu? Bir-iki kitap okumakla insan müctehid olur mu? Arapça kitap okumasını bilmezler, Türkçe bile hiç okumazlar; kalkıp peygamber efendimizi eleştirirler. Bu ne cüret, bu ne hayâsızlık! </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Neden böyle yapıyorlar? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show"> Entel görünmek için, farklı görünmek için! Müslümanlar farklı, kendileri gibi değil, başkaları gibi görünmeye çalıştıkları müddetçe bu gemi yanlış gider. O halde Müslüman, İslâm’ı sadece öğrenmek için değil, fakat onu yaşamak için öğrenmelidir! </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Temel problem bu mu? </span></span><span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show"></span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Temel problemin bu olduğuna inanıyorum! Müslümanlar, annelerinden, babalarından, öğrendikleri gibi yaşıyorlar İslam`ı. Sorumlulukları kalmamış. “Ben bu dini yaşıyorum amma, acaba doğru mu yaşıyorum” diye hiçbir kaygıları kalmamış! Bir siyer hocası olarak birilerine bir şey anlatıyorum. O bana; Ama hoca diyor, ben öyle öğrenmedim, sen yanlış biliyorsun! diyor. Kardeşim ben sana Kur`an`dan ayet okuyorum, hadis okuyorum. Sen bırak annenden, babandan, hocandan öğrendiklerini! Bunu, Hocalara saygısızlık manasında söylemiyorum. Ama ben de bir hocayım ve Siret konusundaki uzmanlardan sayılırım. Dolayısıyla bu konuyu senin hocandan daha iyi bilebilirim! diyorum. Yine de “bana böyle öğrettiler!” deyip duruyor… İslâm hakkında konuşan “entel” tv hocaları da işin cabası. </span></span>Tahkiki bir iman için asıl kaynaklara yönelmek lazım… <br />
<span data-jsid="text">Evet! Asıl kaynakları veya asıl kaynakları anlatan kitapları okuyarak bilgilenmek lazım. Kimse gelip demiyor ki; hocam bu dini ben nasıl öğrenebilirim? Hocam falan parti ne olacak, diyor<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show">lar. Yahu bana ne, bana parti falan sormayın. Ben apolitik bir adamım. Bana deyin ki, ben İslam Tarihini nasıl öğrenebilirim, ben Fransız tarihini nasıl öğrenebilirim, ben İslam`ı nasıl öğrenirim, Yahudiliği nasıl öğrenebilirim? Bana bunları sorun. Müslümanların öğrenme gibi dertleri yok, okuma gibi dertleri yok.</span></span><br />
<br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show">Doktoranız, doçentliğiniz ve profesörlüğünüz, Sultan Abdülhamid ile ilgili. Abdülhamid’le ilgili üç teziniz var. Doktora teziniz; Abdülhamid ve Şeyhülislamlık Meselesi. Doçentlik teziniz; Yemen İsyanları, Profesörlük teziniz ise; Sultan Abdülhamid’in İslâm Birliği Siyaseti. Şunu sormak istiyorum; Neden Sultan Abdulhamid? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Gençlik yıllarımda, yani üniversitede okuduğum yıllarda Üstad Necip Fazıl’ın “Ulu Hakan Sultan Abdülhamid” adlı eseri bana ve o dönemde yetişen birçok kimseye büyük bir tesir etmişti. Doktora yapmak üzere Paris’e gidince Sultan Abdulhamid’i araştırmak istedim. Sultan Abdülhamid Kızıl Sultan mıdır? Ulu Hakan mıdır diye?.. Ben o merakla girdim bu işe. Doktorayı onun için aldım. Doktorayı aldıktan sonra da Türkiye’de aynı dönem üzerinde çalışmaya devam ettim. Doğrusu doçentliği Endülüs üzerinde çalışmak istemiştim. Fakat Türkiye’deki hiçbir tarihçi kabul etmedi. Dediler ki, yapacağın araştırma, mutlaka Anadolu’yla ilgili olacak. Hatta rahmetli Cengiz Orhonlu hoca bana; “Oğlum ben Habeşistan`ı tez konusu yaptım, sen de Osmanlı-Yemen ilişkileri olarak Yemen`i tez konusu yap. Abdülhamid konusu ile uğraşmışsın, kaynakları biliyorsun, o dönemle ilgilen dedi. Yemen konusunu o şekilde seçtim. Sultan Abdülhamid`in en büyük özelliği Panislamizm, yani İttihad-ı İslam Birliği olduğundan dedim ki bu konuyu da yapayım. Türkiye`de bunu profesörlük tezi olarak kabul ettirebilir miyim diye tereddüt etmeme rağmen devam ettim. Çünkü herkes Kızıl Sultan diyor. Gerçekten profesörlüğümü YÖK denen ucube makam, beş-altı sene beklettikten sonra onayladı.<br />
<br />
Bütün araştırmalarımı dokümanlara, arşiv belgelerine dayandırdım. Sultan Abdülhamid`in gayesi Müslümanların birliğini sağlamak, batıya karşı kendisini korumaktı. Ama Abdülhamid düşmanları bunu sevmediği için, bunu istemediği için Abdülhamid düşmanlığı yaptılar ve hâlâ da yapıyorlar. Abdülhamid hakkında biraz kanaat sahibi olduktan sonra şunu diyebilirim; Osmanlı devletinin birincisi olmasa da ikinci veya üçüncü büyük sultanıdır! Hatası yok muydu? Benim binlerce hatam olduğu gibi, onun da vardı elbet. Ama Allahu Te’âlâ Kur`an-ı Kerim`de herkes için kurulacak olan bir teraziden bahsediyor. O terazinin kefelerinin durumuna göre muamele göreceğiz… İnsanların hatası da var, sevabı da var. Hatasız kul olmaz. </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show"><span style="color: red;"> Müslümanların Tarihi diye 6 ciltlik bir kitap çıkaracağınızı duyduk. Bu çalışmanızdan bahseder misiniz? </span></span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Ben şunu söylüyorum, İslam âleminde de bunun münakaşasını yaptım. Mesela, en büyük kitaplardan birisi İmam Zehebi’nin Tarihul İslam’ıdır. Arapça kitaplarda da Tarihul İslam geçer. Türkçe`de İslam Tarihi geçer. Farsça`da da Tarih-i İslam`dır. Ben bu kadar senedir bu işlerle uğraşıyorum. Düşündüm ki, “İslam Tarihi” tabiri yanlış bir tabirdir. </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Neden? </span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Çünkü ortada olan tarih, İslam dininin tarihi değil! Ortada olan, yani okumakta olduğumuz tarih, İslam`ın tarihi değil, Müslümanların tarihidir. Açın bu kitapları bakın, İslam dini böyledir, İslam dini şöyledir diye anlatmaz. Müslümanlar şöyle şöyle yaptı, Müslümanlar şu, şu savaşları yaptılar... Yani anlatılan Müslümanların yaşamlarıdır. Böyle olduğu için ben diyorum ki, bu isim değişmelidir. Muhtemelen bunu yine bu fakir düşündü. Yazmakta olduğum kitabın adını Müslümanların Tarihi koydum.<br />
<br />
Kitabımı beş veya altı cilt olarak düşünüyorum. Allah bilir. Her gün yeni bir şeyler buluyorum, kolay olmuyor yazmak. Şu anda tamamen bu kitaba yoğunlaştım. Onun için birçok röportajı ve konferansı reddediyorum. Hatta televizyon programlarını ve röportajlarını da reddediyorum ki bu kitap bitsin. Bu kitaptan dolayı evden de tecrit olup bu büroya kapandım. Evden de uzakta oluyorum ki bir meşguliyetim olmasın. Allah ömür verirse bitirmeye çalışacağım. </span></span><br />
<span data-jsid="text" style="color: red;"><span class="text_exposed_show"> Son olarak ne eklemek istersiniz.</span></span><br />
<span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show">Müslümanlar 80`li yıllarda olduğu gibi okumaya yönelsinler, tekrar kitaba yönelsinler. Biz sizin gibi gençken, üniversitedeyken okuyacak kitabımız yoktu. Piyasada kitap yoktu. Şimdi binlerce kitap çıkıyor elhamdülillah, okuyacak adam yok. Okumuyorlar. Okumak çok önemli. Okunacak binlerce kitap var. Büyük Müslüman alim Câhız`ın dediği gibi; akıllı olan ne okuyacağına karar verendir. Hepsini okuyamayız, o halde bizi ilgilendiren, bizi kurtaracak olan kitapları okumamız lazım. </span></span><span data-jsid="text"><span class="text_exposed_show"><br />
</span></span>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-58380194628989998322010-11-24T12:23:00.000-08:002010-11-24T12:26:32.992-08:00TÜRKAN SAYLAN'DAN NEFRET EDİYORUZ ÇÜNKÜ?<h3 class="video_title datawrap"> <span style="color: red;">BABA BENİ FUHUŞA GÖNDER(!)</span></h3><span style="color: red;">yıl:2001</span><br />
<span style="color: red;">Yer: Diyarbakır</span><br />
Yaşını başını almış bir grup ÇYDDli Diyarbakırda tur atıyor. Ve fakir bir ailenin evine misafir oluyorlar. Kısa bir süre sonra evin küçük kızını İstanbula gitmesi için ikna ediyor ve kızı İstanbula götürüyorlar.<br />
<span style="color: red;">Yıl:2003-2004-2005 </span><br />
<span style="color: red;">Yer: Bingöl, Van, Batman</span><br />
Diyarbakırda ki olayın benzerleri şahitler huzurunda tekrarlanıyor.<br />
<span style="color: red;">Yıl: 2006</span><br />
<span style="color: red;"> Yer: İstanbul-Bakırköy ÇYDD Şubesi</span><br />
Yaklaşık 30 kişinin bulunduğu aralarında 15e yakın kız öğrencinin de-katıldığı bir toplantı düzenleniyor.<br />
Kürsüde, Ergenekon davasında ismi geçenlerde biri şunları anlatıyor;<br />
Arkadaşlar şuana kadar doğu ve güneydoğudan getirdiğimiz kız öğrenci sayısı 1000i buldu. Bu kızları istediğimiz gibi yetiştirecek, kendi ruhi düşüncelerimizi akıtacak ve onları istediğimiz yere yönlendirebileceğiz diyerek konuşmasını sürdürüyor. Konuşmanın ardından ikram safhasına geçiliyor.<br />
İkram safhasında ÇYDD nin kodaman kız öğrencileri derneğin yeni kazandığı erkek öğrencilerle özel olarak ilgilendiklerini anlamamak için kör olmamız iktiza etmesi gerektiğini anlıyoruz. Tabii bu toplantılar bir yıl boyunca devam ediyor.<br />
Sene başı üniversite öğrenci kayıt döneminde bu kızların içerisinde ve yine onların arkadaşlarından bazılarını İstanbul Üniversitesi Avcılar kampüsünde görüyoruz. Ellerinde Türkan Saylan yurtlarının broşürleri ve kızlı erkekli evlerin ballandıra ballandıra anlatılması artık sıradanlaşan bir olay haline gelmeye başlamış olması<br />
Bu kızların çoğunun güneydoğudan gelen kızlar olduğunu da görünce işin içinde farklı gayelerin olduğunu anlamakla kalmıyor araştırmaya devam ediyoruz.<br />
<span style="color: red;">Yıl: 2007</span><br />
<span style="color: red;"> Yer: Özel bir üniversite kampüsü Saat: 20.00</span><br />
Üniversitenin daha önceden öğrenciye açılmadığı bir katta, ÇYDD üyelerinin de aralarında bulunduğu bazı kişiler arasında bir toplantı düzenleniyor. Ve hiç ummadığız bir isminde o toplantıda olduğunu görünce, üniversitelerdeki arkadaşlara araştırma yapmaları için haber salıyoruz.<br />
Gelen sonuca da bakıyor ve görüyoruz ki; Üniversite sosyal, eğlence gruplarının çoğusunun başında ÇYYD üyesi öğrencilerinin olduğu ortaya çıkıyor. Bunlara en büyük desteği veren isimlerinde ÇYDD seminerlerine katılan öğretim üyelerinden geldiğini de bir şekilde anlıyoruz.<br />
*<br />
Ergenekon operasyonu başlamadan önce Telaviv-ABD-Ankara üçgenini gezen bir kadın vardı.<br />
Ergenekon ile ilgilenenler muhakkak bu durumdan da haberleri vardır.<br />
Bu kadın hafta da bir Diyarbakır turu yapmakla kalmıyor, bu üç başkente de sürekli uğruyordu. İsmi sonradan Ergenekon operasyonuna karıştı ama iddianamede yer almadı ve fazla gündeme de gelmedi, getirilmedi.<br />
Örgütün Şener Eruygurun da aralarından bulunduğu üst yöneticilerinden biri olmayan bu kadının bir üst yönetimde olduğunu yazarsak yanlış bir öngörü de bulunmuş sayılmayız.<br />
*<br />
Türkan Saylanın kardelenlerinin Ergenekon ile bir bağlantısı olmayacağı yönünde konuşanlara hak vermiyoruz, değiliz.<br />
Çünkü karşılarında eğitim için çalışan bir gruptan söz ediliyor.<br />
Ancak söz edilmesi gereken bir grup daha var.<br />
Kızlarını buraya verip ve sonradan çok değiştiğini, artık bizlerin sözünü dinlemediğini kızlarının İslam dini ile alakalarının kesildiğini ve acılarını ifade eden bir Ebeveyn grubu da var.<br />
Bu yurt ve evlerde kalan sonradan ayrılan birkaç kızla oturup konuşmanızı tavsiye ederim.<br />
Diyorlar ki; Eğitim gönüllüsü Türkan Saylan ismi neden Ergenekona karıştırıldı?<br />
PKKlı öğrencilerine yardım yataklıktan tutuklandığı sadece elde olan bir suçlamadır.<br />
Diğer suçlamaların ne olduğunu üçüncü iddianame açıklandığında herkes gayet net bir şekilde görecek.<br />
PKKlı öğrenciler demişken; ÇYDD derneğine burs için giden öğrencilere ilk tavsiye şudur; Konuşurken şivenin iyice bozuk olmasına dikkat et, güneydoğulu olduğunu anladılar mı, burs garanti.<br />
Öncelikle şunu da bilmek gerekiyor.<br />
Türkan Saylan bir eğitimden ziyade bir dava kadınıdır.<br />
Hastalıklı halinde her ay güneydoğuya gidip gelen, hatta ve hatta günlük vurulması gereken bir iğnesinin ve kullanması gereken bir ilacının olmasına rağmen gitmekten vazgeçmeyen bir kadın ve tutuklanan arkadaşlarına ülkesine hizmet eden arkadaşlardı demesi, belli bir gaye güttüğünün de göstergesidir.<br />
Ve bu hanımefendi sadece ÇYDD ile ön plana çıkmıştır.<br />
Baba beni okula gönder kampanyasıyla tanınan Türkan Saylanın önceki hayatına neden birileri bakmıyor, o da ayrı bir tartışma konusu.<br />
*<br />
İddianamede Neriman Aydına bir kız öğrencinin Karargah evlerinden tutuklanan Teğmenler den birine aşık olduğunu söylemesi üzerine Aydın; Bu işte aşk, maşk olmaz, unut o işleri demesi ve kendi gruplarına Harp okulundan adam toplamak kadın figürünü de kullanması çok önemli bir ayrıntıdır.<br />
Neriman Aydının eski bir ÇYDD çalışanı olduğunu düşündüğünüzde ve Neriman Aydının tutuklanmasından sonra Türkan Saylanın çevresine yakında bize de gelirler demeye başlaması da ayrı bir ilginçlik taşıyor.<br />
Burada çok önemli bir husus daha var ki; Dünya Kiliseler birliğinden cüzide olsa yardım aldıkları.<br />
Sen bir Türksün ve Müslüman-Türk öğrencilere hizmet ediyorsun.<br />
Sana yardım edenler ise Dünya kiliseler birliği ve Ergenekon da adı geçen Mehmet Emin Karamehmet<br />
Dünya kiliseler birliğinin yardım ettiği kurumların başındaa Afrika ve Asyadaki misyoner faaliyeti yapan okullardır. Bu okullara da çok ciddi bir destek sağlanmaktadır.<br />
D-tipi medya diyorlar ki Tijen Mergenin Ergenekon ile ne alakası var.<br />
Aslında çok alakası var.<br />
ÇYDD toplantılarının birinde konuşan yönetici Bu kızları iyi yetiştirecek devletin önemli birimlerine gelmesi için çalışacağız. İyi yerlere gelemeyenlerinde devletin önemli görevlerini yapacak, geleceği olan erkeklerin yanına monte etmeye çalışacak ve onlarla evlenmesi için uğraşacağız.<br />
Çok gariptir Dünya Kilisler Birliğinin burs verdiği misyoner faaliyetlerinde de çoğu kadının bu iş için kullanıldığını görüyorsunuz.<br />
Küçük bir örnek;<br />
Dünyanın en çirkin insanları olarak kabul edilen Aborjinlerin Hıristiyanlığı seçmelerindeki büyük artış.<br />
Peki neden?<br />
Çünkü misyoner faaliyeti için giden kadınların onlarla evlenmesi.<br />
Aborjinlere soruyorlar Neden Hıristiyan oluyorsun?<br />
Cevap; Bizim gibi çirkin bir adamla evlenmeyi tercih eden bu güzel kadına bu ahlakı veren bir dini neden seçmeyeyim.<br />
Örnekleri çoğaltmak mümkün.<br />
Preason Breakda Türk diplomatın karısının derin devlet yöneticisi olmasının basit bir mantığı yoktur.<br />
Yakında hepimizin duyacağı Ergenekon da şahinler ve güvercinler diye iki kanadın olması ve bu iki kanatta kadınların ağırlığının olması da çok önemlidir.<br />
Bürokrat eşlerinin hepsinin örgüt üyesi olduğunu söylemek tamamen saçmalamaktan ibaret olacaktır. Biz böyle bir şey söylemiyoruz. Sadece şunu diyoruz; böyle bir çalışmanın içerisinde olduklarını bilmekte fayda olduğu düşüncesindeyiz.<br />
Anayasa Mahkemesi başkan vekilinin eşinin-Ferda Paksütün- Ergenekon örgüt üyesi olduğu iddiasıda basite indirgenebilecek bir hadise değildir.<br />
Bu açıdan bakıldığında Türkiyede ölen bir devlet yetkilisin ailesine de bakmakta fayda olduğu düşüncesindeyim.<br />
Türkan Saylan hadisesini, çağdaş yaşam romantizmine dökmenin bir mantığı yoktur.<br />
TSK ve MİT raporunda ki Türkan Saylan hakkında yazılanlar da bu doğrultuda bize zaten ışık tutuyor;<br />
Kiliselerin insan ihtiyacını karşılamak,<br />
Ekümenik bilinci geliştirmek,<br />
Diğer ekümenik organizasyonlar ile bağlantı sağlamak,<br />
Yerel, bölgesel ve ulusal düzeyde ekümenik hareketleri desteklemek... <br />
Soruşturmanın değerlendirilmesi yukarıdaki kriterler ele alınarak da yapılmalıdır.<br />
Tüm bunlardan sonra size desem ki; Emekli bir Orgeneralin eşi de bu güvercinlerin içerisinde yer almış olabilir mi?<br />
Buyurun araştırması ve cevabı bulması da sizden.<br />
***<br />
<span style="color: red;">12.Dalga Ne Zaman Olacaktı?</span><br />
<span style="color: red;"> Pazartesi 12.Dalga oldu, Salı PKK yöneticilerine baskın.</span><br />
Muhalefet diyor ki, bu neyin nesi.<br />
Ya bu muhalefet bizimle kafa buluyor ya da hakikaten iyi rol kesiyorlar.<br />
Birçok gazeteci, muhabir, yazar 12. dalganın seçimden önce olabileceğini bildiği halde, sırf ortalık karışmasın diye seçim sonrasına bırakıldığını biliyor da, muhalefet yetkilileri bilmiyor mu?<br />
Muhalefetin suçluların yanında yer alan tavrı emin olun ki; Gelecek nesiller için utanç kaynağı olacaktır.<br />
*<br />
Türkan Saylanın PKKlı öğrencilere yardım ettiği ve 12.dalgadan sonra Türkiyede ki PKKya yapılan operasyonlarda durumu önemli bir boyuta getirmiştir.<br />
<b><span style="color: red;">ATATÜRK ÇOCUKLARINA PORNO* TÜRKAN SAYLAN</span></b> <br />
<br />
Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği'nin ilköğretim öğrencilerine dağıttığı <br />
hikaye kitaplarının pornografik içerikli olduğu ortaya çıktı. İlköğretim<br />
Öğrencilerine Pornografik Kitaplar Can Yayınları'ndan çıkan kitaplar <br />
Çağlayan mitinginde yaptığı konuşmanın ardından solda birlik misyonunun <br />
hakemi tayin edilen Türkan Saylan'ın başkanlığını yaptığı ÇYDD'nin "ÇYDD'nin <br />
Atatürk çocuklarına armağanıdır" mührünü taşıyor. 'Öykümü Kim Anlatacak?' ve <br />
'Ödeşmeler' adını taşıyan kitapların içindeki hikayeler, değil çocukların, <br />
yetişkinlerin dahi midesini bulandıracak şekilde müstehcen ifadeler <br />
içeriyor. Şebnem İşigüzel'in yazdığı "Öykümü Kim Anlatacak?" adlı kitapta 8 <br />
tane hikaye yer alıyor.<br />
<div class="module clearfix" id="video_metadata" style="color: red;"><h3 class="video_title datawrap">BABA BENİ FUHUŞA GÖNDER(!)</h3></div><div class="module clearfix" id="description"><div class="datawrap">Askeri casusluk soruşturmasından da ÇYDD çıktı. ÇYDD adı daha önce Ergenekon soruşturması kapsamında da gündeme gelmişti. Son iddia çok çarpıcı. <br />
İddiaya göre çete, üst rütbeli subayları ele geçirmek için kullandığı fuhuş tuzağında özellikle ÇYDD'den burslu kızlardan faydalanıyor. Belgelerde, şebekenin fuhuş ve şantaj için kullandığı kadınlara, nasıl ulaştığının da adım adım anlatıldığı ileri sürülüyor. Askeri casusluk ve fuhuş çetesi ile ÇYDD bağlantısını güçlendiren, sadece şüpheliden ele geçen belgeler değil. İddialara göre soruşturmada, çetenin fuhuş elemanı olarak kullandığı iddia edilen 18 kadın askerden 13'ünün ÇYDD'den burs aldığı tespit edildi. ÇYDD ile ilgili bu iddia şaşırtmadı. Ergenekon soruşturması kapsamında da benzer bir bağlantıyı anlatan skandal bir mektup ortaya çıkmıştı. ÇYDD'den ele geçirildiği iddia edilen mektup, "Saygıdeğer Hanım Efendim" hitabıyla başlıyor ve Tuğamiral O.S.K imzası taşıyordu. Mektupta, iddia edilen illegal yapının, genç teğmenleri ağa düşürmek için ÇYDD'den <span style="color: white;">burs alan kızları nasıl kullandığı anlatılıyordu.</span></div><div class="datawrap" style="color: blue;"><a href="http://www.facebook.com/profile.php?id=100001447196476#%21/video/video.php?v=156311507746273&oid=219592922884&comments">http://www.facebook.com/profile.php?id=100001447196476#!/video/video.php?v=156311507746273&oid=219592922884&comments</a></div></div><a class="mbm mbm mbm uiButton" href="http://www.facebook.com/ajax/share_dialog.php?s=11&appid=2392950137&p[]=156311507746273&p[]=&p[]=" rel="dialog" title="Arkadaşlarına gönder veya profilinde paylaş."><span class="uiButtonText"><span style="background-color: white;"></span></span></a>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-65419729819328190992010-11-23T22:30:00.000-08:002010-11-23T22:30:46.232-08:00KİMSE OKUMAZSA BEN OKURUM: ÜNİVERSİTELERDE BAŞ ÖRTÜSÜ^^ Yalnızca özgürlükten ...<a href="http://fatihsatir.blogspot.com/2010/11/universitelerde-bas-ortusu-yalnzca.html?spref=bl">KİMSE OKUMAZSA BEN OKURUM: ÜNİVERSİTELERDE BAŞ ÖRTÜSÜ^^ Yalnızca özgürlükten ...</a>: "Evet, tam zamanı ve en büyük derdimiz, sıkıntımız, sorunumuz bu;Başörtüsü… İslami bir çok hüküm, kanun, tavsiye, uygulanmazken, ihlal edi..."fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-79372069087093898822010-11-23T13:04:00.000-08:002010-11-23T13:04:01.418-08:00ÜNİVERSİTELERDE BAŞ ÖRTÜSÜ^^ Yalnızca özgürlükten yoksul olanlar özgürlüklerini uğruna savaşabilirler”<div><div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><span style="color: white;"><br />
</span><b style="color: white;"><span style="font-size: 13pt; line-height: 1.3em;">Evet, tam zamanı ve en büyük derdimiz, sıkıntımız, sorunumuz bu;Başörtüsü…<br />
<br />
İslami bir çok hüküm, kanun, tavsiye, uygulanmazken, ihlal edilirken, bir çok yasak, kısıtlama dururken bir bu sorunu mu dillendirmeliyiz. <br />
<br />
Evet, öncelikle bunu…<br />
Neden? <br />
<br />
İslam’ın bir çok hükmü ihlal ediliyor, doğrudur.Diğer hükümler daha çok toplum düzenine ait kurallar olduğundan ihmal edilmesi, uygulanmaması veya yasaklanması kişinin özel yaşamına ve tercihine bir müdahale olarak kendini göstermez, ama başörtüsü yasağı kişinin özel yaşamına direk müdahaledir ve insanlar hakkıyla inançlarını yaşayamıyor veya iki durum arasında tercih yapmaya zorlanıyor. Dolayısıyla bu sorun çok daha önceliklidir.<br />
<br />
Ne oldu bizlere... Ne oluyor bizlere... Neden kimse bu işe öncü olmuyor. Tamam hükümetin elleri kolları bağlı biliyoruz, bir şeyler yapmaya çalıştılar engellendi biliyoruz, hala da bir şeyler yapma niyetleri var onu da biliyoruz, niyetleri iyi olumlu onu da biliyoruz, bir çok konuda tabuları yıktılar onu da kabul ediyoruz, ama bu iyi niyete bağlanabilecek bir mesele değil ki, zamana yayılacak bir mesele değil ki…<br />
<br />
Genç kızlarımızı eğitimden, sosyal hayattan, toplumdan alıkoyan, onların enerjilerinin, birikimlerinin, emeklerinin heba olmasına neden olan, en basitinden bir hak ihlali bir eşitsizlik, bir ayrımcılık olan en önemlisi de ALLAH’ın emri olan bu sorunun bir an önce çözülmesi, halledilmesi lazım. <br />
<br />
Birileri kızlarını Amerikada, Avrupada okutma imkanına sahip diye ama asıl okumaya ihtiyacı olan gariban, yoksul genç kızların, vatandaşların günahı ne. Onların çocukları başka yerlerde okuma imkanlarına sahip diye bu sorun ortadan kalkmaz, görmezden gelinemez, geciktirilemez. <br />
<br />
Dernekler kuruluyor,eğitim, sağlık ve mali konularda halka yardım yapılıyor, güzel. Peygambere saygı mitingi düzenleniyor, Filistinli kardeşlerimizin acıları, dramları meydanlarda, mitinglerde dillendiriliyor, bu da güzel. Peki ALLAH’ın ayetinin yasaklanmasına, Peygamberin sözünün çiğnenmesine- ki beni Kaynuka olayını biliyorsunuz, müslümanların örtüye yapılan saygısızlığı kendilerine ve yönetimlerine yapılmış saygısızlık olarak görüldüğünü de biliyoruz- sessiz mi kalacağız? Bu genç kızlarımızın yaşadıkları dramın hiç mi önemi yok. Eğitimsiz, mesleksiz, kariyersiz, sosyal hayattan kopuk olmalarının hiç mi önemi yok. <br />
<br />
Hal böyleyken bizler neden yerimizde oturuyoruz, yerimizde sayıyoruz. Bu sorunun gökten halledilip bize bahşedilmesini mi bekliyoruz.Hiç kimse ellerini taşın altına koymuyor, rahatım bozulmasın diye çekiniyor, korkuyorsa, birilerini üzmekten, kızdırmaktan kaygılanıyorsa bu bizim de aynı şekilde hareket etmemizi gerekli kılmaz. <br />
<br />
Herşey bir yana da bu kızlarımıza yazık ve haksızlık.Erkekler okusun ama kızlar mahrum kalsın, bu bir ayrımcılık aynı zamanda. Madem bu fedakarlığı kızlarımızdan bekliyoruz ki elhamdulillah riayet ediyorlar. O zaman bizler de rahatımızdan biraz feragat edeceğiz. Onlar tüm geleceklerini harcıyor, feda ediyor iken bizler de yaptığımız miting, gösteri, yazdığımız bir iki yazı veya konuşma ile bir iki cop yersek, bir iki ay cezaevinde kalırsak, mahkum olursak, firar olursak, biraz okşanırsak modern dil ile işkence görürsek hatta bu yüzden mesleğimizden olursak, yada örgüt mensubu veya terörist damgası yersek çok fazla bir şey yapmış sayılmayız sanırım onların yaptığı fedakarlıkların yanında. <br />
<br />
İslami kesimin ikiyüzlülük diye nitelendirilebilinecek şu anlaşılmaz tutumları da ayrı bir dert, ayrı bir ızdırap. Ecevit- Bahçeli- Mesut ve bilmem kimler iktidardayken protestolar, gösteriler, tepkiler, mitingler, hatta milyonlarca kişi elele tutuşup kilometlerce zincir oluşturmalar… iyi, güzel hoş ve de yapılması gerekli bir şey de şu anda bu sorun hala duruyor önümüzde neden ses seda yok, yada sesler çok cılız. Sanıldı ki süreç içinde hükümet birşeyler yapacak -yapıldı da- ama sonuç yok, netice alınmadı. Peki şu an neden itiraz yok, ses yok, tepki yok, protesto yok. 7 sene geçti, daha ne zaman çözülecek bu sorun, daha kaç tane genç kızımızın gözyaşları dökülecek, geleceğine, hayallerine, ipotek konulacak. Birileri hükümette olunca İslamın o emrinin farziyeti kalkıyor mu?<br />
<br />
Bir de başörtüsünü furuat görenler var ki belki de bu sorunun bu hale gelmesinin asıl müsebbibi onlar. Halkın tepkisi en üst noktada iken yaptıkları açıklamalarla bu tepkinin dinmesine neden oldular.Genç kızlar ne olursa olsun taviz vermezken, taviz vermelerine neden oldular.Şunu iyi bilmek gerekir ki İslam hükümlerini küçümsemek, basite almak,o hükümleri dejenere etmek, içini boşaltmak son derece tehlikeli bir durumdur. İslamın temel şartları diye sadece onlar uygulanmalı diğerlerini boş verelim diye bir kaide yok. Emri bil maruf, nehyi anil münker hükmünü, veya cihad hükmünü nereye koyacağız. İslamın o bilinen 5 şartının içinde yer almayan faiz, zina, kumar vb. emir ve yasakları nasıl değerlendireceğiz.Neden onlar Kuran’da var diye kabul ediliyor da başörtüsü-tesettür görmezden geliniyor.Kelime oyunları ile, garip yorumlarla, tevillerle bir yere kimse bir yere varamaz. <br />
<br />
Hem halkın tepkisi olursa sorun olduğu görülür de daha çok üzerine eğilmezler mi?Hak oturarak alınmaz ki. Bugün Kürt sorununda belli mesafeler alınıyorsa verilen mücadelenin, protestonun neticesi değil mi? Bu işin önünün alınamayacağının telaşı ve korkusu yok mu? <br />
<br />
Hayır, kesinlikle bu kabul edilemez bir durum... Bir şeylerin düzelmesini istiyorsak, yerinde oturmak, saymak yok.Derhal bir şeyler yapmak lazım, harekete geçmek lazım.Kamuoyu oluşturmak ve bu soruna bir dur demek lazım. Bu ayıbı bir an önce sona erdirmek lazım.<br />
<br />
En temel hakkımız olan protestolarımızı yapmalı, tepki vermeli, gösteriler yapmalı ve meydanları doldurmalıyız. Planlı, programlı olmalı, hazırlıksız günü birlik davranışlarla değil. Kadın, çoluk, çocuk, yaşlı hep birlikte ve haykıracağız; “Ya bu hakkımızı verirsiniz, inancımıza saygı duyarsınız ya da biz çoluk çocuğumuzla da olsa her gün bu hakkı sizlerden talep edeceğiz. Ne yapıyorsanız yapın, vazgeçmeyecehiz. demeyi bilmeliyiz </span></b></div></div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-77407005668850647872010-11-21T23:09:00.001-08:002010-11-21T23:09:33.952-08:00Seyirci gözüyle Cogunluk<div class="post hentry"><a href="" name="8349279797137042081"></a><h3 class="post-title entry-title"><a href="http://belikce.blogspot.com/2010/10/seyirci-gozuyle-cogunluk.html"><span style="color: #cc3300;">Seyirci gözüyle Cogunluk</span></a> </h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_zu-cl3-Hw60/TLy0kRFbb2I/AAAAAAAAAC4/ACU5uEZHwcQ/s1600/%C3%87o%C4%9Funluk.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529492977658589026" src="http://3.bp.blogspot.com/_zu-cl3-Hw60/TLy0kRFbb2I/AAAAAAAAAC4/ACU5uEZHwcQ/s320/%C3%87o%C4%9Funluk.jpg" style="cursor: hand; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 223px;" /></a><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Benim bir huyum var, bir filmi pek çok kez izlemek gibi. Her izlediğimde, daha bilinçli izliyorum. Filmin başında gelişen olayların nelere yol açacağını bilerek izlemek, nedenleri, niçinleri daha iyi anlamak gibi bir takıntı benimki. Ve itiraf ediyorum, ilk gösteriminde pek beğenmediğim pek çok filmi, detaylara daha önem vererek izlediğimde giderek daha çok seviyorum. </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ama elbette hiç bir zaman bir filmi bir sinema yazarı gözüyle izleyemem, eleştiremem.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Sadece, seyirci gözünden sizinle Çoğunluk filmini paylaşabilirim.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Filmin Venedik Film Festivali'ne katılacağı müjdesini aldığım zaman sevinçle, Twitter'da bir sinema yazarına ne düşündüğünü sordum. Ne filmi, ne yönetmeni, ne başrol oyuncusunu tanımıyordu. Dolayısıyla filmin festivalde Türkiye'yi temsil edeceğinden habersizdi. Şaşırmadım. Çünkü ne filmin çekim aşamasında hakkında tek bir satır yazılmıştı, ne de Fatih Akın'ın asistanı Seren Yüce'nin, senaryosunu kendi yazdığı bir filmi çektiği duyulmuştu. Filmin başrol oyuncularından birisi, birisi diyorum çünkü filmde dört başrol var, çok yakınım olmasa belki benim de haberim olmazdı. </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Seren Yüce'nin ilk filmiydi...</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ve film, ilk ödülünü İtalya'da "En iyi ilk film" ödülünü aldı.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Filmi görenler, ilk film olarak böylesi bir konuyu yazmanın, yönetmenin biraz cesaret işi olduğunda birleşeceklerdir belki... </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Çok uzak olduğumuz bir konu değil ama, filmin genelindeki durağanlık, hiç bir detayın atlanmaması için sarfedilen çaba sonucunda sahnelerin biraz uzaması, seyirciyi sıkabilecek dezavantajlar.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Hatta İtalya'da aldığı ödül bile bu nedenle tartışıldı. Yakın gelen neydi jüriye? </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Yakın gelen yalınlık, yaşadığımız hayatın gerisinde fon müziği çalmaması, olduğu gibi aktarılmasıydı belki.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ve film izleyiciyle Antalya Film Festivali'nde buluştu. Eleştirmenlerden tam not alıyordu. Senaryo ve oyunculuk dallarında karne iyiydi.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">O günlerde Antalya'da olup, filmi izleyen yakınlarımla konuştuğumda, "harika" diyorlardı.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ve en önemli ödüller peşpeşe geldi.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Sevinç çığlıkları attım, ağladım, inanılmaz mutlu oldum.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ve nihayet bu gece filmi izledim. Tarafsız bir gözle izlemem mümkün değildi ama olabildiğince objektif bakmaya çalıştığımı söyleyebilirim.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Yanımdaki arkadaşım biraz sıkıldı, bense kapıldım gittim...</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Her sahnesine, rol alan her oyuncuya gönlümü kaydırarak.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Perdede olanlar bizlerdik! Anlatılan bizim klasik, durağan, hiç bir heyecanı olmayan gündelik aile yaşantımızdı.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Mertkan'a isyan ediyorduk, klasik film izleyicisi bakışımızla, "hadi abi koy artık postanı, sen de isyan et, bağır, çağır, düzene başkaldır..." diyorduk. Ama Mertkan bunu yapmıyor, küfretmesi gereksiz her yerde küfrediyor, ama düzene küfredememesi boğazımıza düğüm oluyordu. O kadar ezikti ki...</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Altın Portakal'ı havaya kaldırırken ilk sözlerinin "Ben Bartu" olması belki o ezikliğe isyandı!</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Bu sabah okuduğum bir röportajında, kendi sözleriyle; "Basit bir karakter Mertkan. Babasının gölgesinde büyüyen bir adam. Ben genelde üzülüyorum Mertkan için. "Hadi bee oğlum yaa, öyle değil!" filan demek istiyorum."</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Evet, filmde babasının gölgesinde büyüyen bu 20'li yaşlarda delikanlı, babasının o kadar izindeydi ki, aynı koltuğa babasından sonra oturup, aynı hareketlerle ayakkabılarını çıkarıp, dolaba yerleştiriyor ve terliklerini giyiyordu! Ve kocasında, oğlunda duygusal yaklaşımlar arayan annesine, tıpkı babası gibi umursamaz tepkiler veriyordu. O abartılmış bir tepkisizliğin değil, düzenin karakteriydi. Yine kendi sözleriyle;</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">"Ben Eskişehir'de okulumda ya da çevremde böyle insanları tecrübe ettim gerçekten. Babasının gölgesinde büyüyen insanları gördüm." diyordu.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Yani rolüne inanmıştı, gizli gizli sigara içeceğinden, sevdiği kızı sahiplenememekten öte bir adım atamayacağından haberi vardı.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ve ilginç bir saptama...</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Yine Bartu Küçükçağlayan'dan;</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">"Gerçek bir Recep İvedik bu." Karikatürleşmemiş haliyle diye ekliyor.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Bütün ince detayların dantel gibi işlendiği filmde eksikler yok mu? </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Elbette var. Bu hafta Arka Pencere dergisi eleştirmeni bu noktaları saptamış. </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ama bunlar filmin zaten anlatmaya çalıştığı konular değil, çok ince detaylar. Bir görüşüne itiraz hakkım var hatta Arka Pencere yazarı Tunca Arslan'ın. Babasının işlerin başına geçmek üzere şantiyeye yolladığı Mertkan'ın "patronluk" taslamasını inandırıcı bulmamış. Aynen böyle bir durumda yakınım var, ve gerçekten babasının olmadığı yerde onun pozisyonunda olarak, bir çeşit güç gösterisine sığınan bir kişi kendisi.</span></span></div><div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Zaten anlatılmak istenen biraz da bu, Mertkan'ın babasından farksız olacağı. Filmde baba kaba kuvvete dayanan gösterilerde bulunan bir adam değil mi? Mertkan daha pısırık olduğu için bir tabanca istemiyor mu babasından? </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ben yeni gösterime giren filmlerin sonuna kadar yazılmasına biraz karşıyım, heyecanımı kaçırdığı için. Ama Çoğunluk yazıldı, çizildi, diyaloglar aktarıldı, sonu ister istemez açıklandı.</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Ama aslında bunlar önemsiz. Çünkü bunları deşifre edenlerde çok iyi biliyorlardı ki, filmin ne sonu ne başı önemliydi. Anlatılmak istenendi önemli olan. Ve bizim boğazımızda bırakılan bir isyana neden olabilmekti. Seren Yüce bunu başarmıştı! </span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">İzleyin diyorum, ve yine Bartu Küçükçağlayan'ın sözleriyle;</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">"Çoğunluk kendisine yakıştırmayabilir Mertkan'ı. "Zayıf" olduğundan çoğunluk onda kendisini görmek istemeyebilir sanki... Kendini Mertkan'ın yerine koymaya cesaret edebilecek, "Evet, ben de biraz olsun Mertkan'ım" diyebilecek insanlar arıyor bu film. Bu film onların filmi olsun istiyorum ben."</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">İzleyin...</span></span></div><br />
<div><span style="font-size: 130%;"><span style="font-size: medium;">Bizim yaşamlarımızın arkasında, yaşamımızı romantik kılacak fon müzikleri yok! Sessizce yaşıyoruz, ve bazen isyan boğazımızda düğüm kalıveriyor. İşte o düğümü açabilmek adına izleyin. Sıkılsanız bile... </span></span></div></div></div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-72308974619302349822010-11-21T23:05:00.000-08:002010-11-21T23:05:09.487-08:00Sarhoş yazılar vol:bilmemkaç<div class="post hentry"><a href="" name="7075093052291826116"></a><h3 class="post-title entry-title"><a href="http://belikce.blogspot.com/2010/11/sarhos-yazlar-volbilmemkac.html"><span style="color: #cc3300;">Sarhoş yazılar vol:bilmemkaç</span></a> </h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content"><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"><strong><span style="font-size: medium;">Amerika'da karşıdan karşıya geçmek üzeresiniz ve yayalara kırmızı yanıyor, ve üstelik hiç araç yok! Geçmezsiniz, beklersiniz. "Abi ben gerizekalı mıyım" diye düşünür ama geçmezsiniz. Tabi iyi bir terbiye almışsanız!<br />
Avrupa'nın herhangi bir yerinde, sigara içmek serbest olsa bile yaktığınız anda kafalar size çevrilir, öyle bir ikinci sınıf hissedersiniz ki kendinizi, söndürürsünüz. Tabi iyi bir terbiye almışsanız!<br />
Türkiye'de iyi terbiye almak çok gereksizdir. Çünkü iyi terbiye alanlar "salak"tır! Kurallara uygun davranışlar sizi sadece "salak" yapar açıkgözlerin gözünde! Ve elbette asla dışlanmak istemez hiç kimse, "geçerim abi ne var, yaparım abi ne var, kolaysa abi ne var..." diye diye...<br />
<br />
Bir başka yazıda, "Biz Türkler..." diye başlayan ve trajedilerimizi (!) komiklik olsun diye paylaşan kişilerden hiç hoşlanmadığımı yazmıştım. Neden adam olamayız, kendimce açıklamıştım. Olamayız!<br />
Oldurmuyorlar çünkü!<br />
Çünkü biz yayalara kırmızı yanarken, aralardan derelerden geçmeyi marifet sayarız. Çünkü biz yasaklar varsa, delmeyi bulmanın yollarını marifet sayarız, başbakanlarımız eşliğinde hemde!<br />
"Kanun bir kere delinse ne olur ki?" "Ben youtube'ye girebiliyorum!" diyen başbakanların çocuklarıyız biz!<br />
Ee o zaman bu yasaklar eşliğinde aslında sonsuz özgürlüğümüzü neden kullanmayalım? Neden devlet büyüklerimiz "hadi aslanlar" derken, korkak bir kurt olalım?<br />
<br />
Senaryolar yazılıyor ve biz 80 ihtilalinden sonra hep bize verilen rolleri oynamaya gönüllü edilgenleriz!<br />
Uyutulmaya gönüllü edilgenler. Ama bir açık bulun sıyrılın... öğretilen edilgenler!<br />
Bir kaç "yırtınan" çıkıyor, "yırtındığıyla" kalıyor.<br />
Çünkü o arada bilmemkim bir klip çekiyor ve canım Türkiyem o klibe kilitleniyor!<br />
Birileri aynı anda bir okul için yardım topluyor.<br />
Birileri aynı anda otistikleri tartışıyor.<br />
Birileri aynı anda futbol konuşuyor.<br />
Birileri aynı anda sinemada.<br />
Birileri aynı anda "sanat" tartışıyor.<br />
Birileri aynı anda... aynı anda... aynı anda...<br />
Türkiyem kendine uygun olanı tartışıyor!<br />
<br />
Ama benim canım ülkem hiç "biz ne zaman adam oluruz" tartışmıyor! Sadece kafasına göre yazıyor arada...<br />
Kendine uygun adam kılığını bulup giyiveriyor.;)<br />
Ama biz suya yazı yazma dalında hep birinciyiz!<br />
<br />
Sular akar giderken öyleee bakarız.<br />
Kimse şikayet etmesin!<br />
<br />
Kasım'da aşk başkadır... unutmayın.</span></strong></span> </div></div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8289711408075946014.post-71476236569332768602010-11-21T16:21:00.000-08:002010-11-21T16:21:12.493-08:00Kimse okumazsa ben okurum<h3 class="post-title entry-title"> Acun Ilıcalı </h3><div class="post-header"> </div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_zu-cl3-Hw60/TOmcVm4wS0I/AAAAAAAAADg/S-EHvl0y4Jo/s1600/acun-ilicali.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5542132711485885250" src="http://2.bp.blogspot.com/_zu-cl3-Hw60/TOmcVm4wS0I/AAAAAAAAADg/S-EHvl0y4Jo/s320/acun-ilicali.jpg" style="float: right; height: 204px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 272px;" /></a><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Acun Ilıcalı...</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Geçen gün Twitter'da hakkında şöyle bir espri yapıldı; "Acun'mu Show Tv'den çıktı, Show Tv'mi Acun'dan?"</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Eğer ben Acun olsaydım, ve bu espriyi okusaydım, kendimle gurur duyardım!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Acun Ilıcalı, 1972 yılında Edirne'de doğmuş, Erzurum Ilıca kökenli ailenin oğludur. Kadıköy Anadolu Lisesi'ni bitirdikten sonra, okumak istememiş, televizyoncu olmayı tercih etmiş. </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">İlk televizyonculuğu Beşiktaş muhabirliği olan Acun, sempatikliği ve girişkenliğiyle kısa sürede tanınmış, Şansal Büyüka ekibine girmiş ve Televole macerası başlamış. Kendisine ait bölümde, dünyayı gezmiş, röportajlar yapmış. </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Günümüzde pek çok kişi, "Aman biz senin "marabaa Televole diye plajlarda gezdiğin günleri biliriz..." gibi sözlerle, biraz da aşağılamaya çalıştıkları Acun hiç yılmamış! </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Daha sonraları bu bölüm, Acun Firarda olarak yayınlanmaya başlamış, ve Acun tam tamına 105 ülke gezmiş, ve bizlere bu 105 ülkeyi, aklımızda kalan renkli görüntülerle tanıtmış. </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Artık herkesin tanıdığı bu sevimli insan, 2005 yılında Acun Medya'yı kurmuş, ve ülke çoğunluğunun izlediği pek çok yarışma/show programına imzasını atmış. Üstelik programların içinde sunucu, jüri olarak yer almış, programlarına hep sahip çıkmış, hakim olmuş.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Ben kendisini "Var mısın Yok musun" show programında yakından izleme şansı buldum. Kısaca o çekimlerden sözetmek isterim, bu sevimli, neşeli insanı daha iyi anlatabilmek adına.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Kendisinin "efsane yarışmacılar" diye nitelediği kişilerdi kutuların gerisinde olanlar. Sonraları pek çoğu "Survivor" macerasında yer aldılar.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Program başlamadan önce, yarışmacılar kendi aralarında şamata yapıyorlar, fotoğraflar çektiriyorlar, gülüşüyorlardı. İzleyiciler de onların bu doğal hallerini izliyor, aralarında konuşuyorlardı. Salona neşeli bir uğultu hakimdi. Sanıyorduk ki, birazdan Acun gelecek, ve biz çok eğleneceğiz!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Yanılmışız...</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Acun sahneye çıkmadan önce, tüm görevliler herkesi susturdu, yarışmacılar yerlerini aldılar ve salonda çıt çıkmazken Acun sahneye çıktı.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Ufak tefek sayılabilecek, yumuşak ama sert bakışlı bir adam...</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Yerine geçti, ve önce yarışmacılara, sonra izleyicilere, gülümsemeden, ciddi bir ses tonuyla program kurallarını anlattı, nerede alkışlanacağını, nerede susulacağını anımsattı... ve çekim başladı!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Biz izleyiciler, tamamen Acun'un direktifleri doğrultusunda, bizi yöneten bir ekibin komutasındaydık. Çıt çıkaramıyorduk, onlar işaret vermeden. Arada program gidişatına sekte vurmak isteyen izleyiciler uyarılıyor, hatta salondan çıkarılıyorlardı.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Sessizce izledik, televizyonda gösterime konduğunda müzikler ve cıngıllarla desteklenip muhteşem bir şova dönüşen kutu açma programını. 3 saat kadar sürdü çekim. Bitiğinde hiç kimse eğlenmemiş, hatta sıkılmıştı. Oysa tv başında izlerken program nasıl canlı, nasıl insanı esir alıveren bir showdu!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">O gece anladım!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Acun'un başarılı olması kaçınılmazdı!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">O işine çok saygılı, izleyenine saygılı, en ufak bir hatada en yakınını azarlayabilecek kadar programına önem veren bir insandı.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Çok ciddiydi!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Titizdi!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Program televizyonda yayınlandığında biz hep onun güleryüzünü görüyorduk ya... evet, gerçekten hep gülümsüyordu çekim sırasında. Çünkü başarıyordu! Ve yarışmacıları ona saygı duyuyorlardı ne kadar samimi olsalar da.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Ve durmuyor, yeni formatlar arıyordu. Buluyor, bizlere sunuyor, ve ratingleri altüst ediyordu.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Hepimiz bir şekilde, bu programlara göz atıyor, izlemeye başlıyorduk. Hatta eskilerin deyimiyle müptelası oluyorduk!;) </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Çünkü bunları bize sunan kişi, işine inanan, ciddi bir kişiydi, hakkında tüm söylenenlerin aksine!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Şimdi... </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Bu programlar gerekli midir? Bizi bu programlarla uyutuyorlar mı? Biz 3 saat tv karşısında bu insanların kutu açmalarına, dans etmelerine, oraya buraya zıplamalarına, yeteneksizliklerini sergilemelerine mahkum edilmek zorunda mıyız? vsvsvs eleştirileri var ya... gereksiz!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Bu yarışmaların, showların pek çoğu dünya televizyonlarında yerini bulmuş, ilgiyle karşılanmış hatta rating rekorları kırmış programlardır. İzleyicisi vardır, hele program sahibi işini ciddiye alıyorsa, tadından yenmez! </span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Evet, biz pek çok problemimizi halledememiş bir ülkeyiz. Ama bu demek değildir ki eğlenmeyeceğiz. Eğlenceye yönelik her program kişinin deşarj olmasına aracıdır.</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;"></span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Ama bizim öyle kemik bir "entel" takımımız var ki... kusura bakmasınlar ama galiba neyi eleştirmeleri gerektiğini ya bulamadılar, ya da meyve veren ağacı taşlamak doyuma ulaşmanın en kestirme yolu diye düşünüyorlar ve Acun'u kurban ediyorlar. Yazıktır! Eleştirilecek pek çok bedava program varken... Acun'u eleştirmek hatadır!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Programlarını seversiniz, sevmezsiniz, izlersiniz, izlemezsiniz... ama takdir kısmında eleştirirseniz ben buna karşı çıkarım! Hele izleyip, sadece eleştirmek için olumsuzluk yaparsanız daha da karşı çıkarım!</span></div><br />
<div><span style="font-family: times new roman; font-size: 130%;">Önemli olan yaptığın işe saygıdır. Acun işine saygılı oldukça, daha pek çok show'a imzasını atacak, ve disiplinli yönetimi ile başarılı olacaktır.</span></div>fatihsatırhttp://www.blogger.com/profile/17828683123660298767noreply@blogger.com0